Mostrar o rexistro simple do ítem

dc.contributor.authorGarðarsdóttir, Hólmfríður
dc.date.accessioned2019-04-08T08:11:30Z
dc.date.available2019-04-08T08:11:30Z
dc.date.issued2015
dc.identifier.citationRevista Latina de Sociología,2015,5:45-57.ISSN: 2253-6469es_ES
dc.identifier.issn2253-6469
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/2183/22555
dc.description.abstract[Resumen] Este artículo discute los temas de identidad y subjetividad según se muestran dos producciones cinematográficas centroamericanas recientes: El Camino (Ishtar Yasin Gutiérrez, Costa Rica, 2007) y La Yuma (Florence Jaugey, Nicaragua, 2009). En las dos películas, jóvenes adolescentes trascienden sus limitaciones convencionales y se hacen responsables de su propio bienestar, ejemplificando de esta manera el rol del individuo en construir su propio sentido de subjetividad y de pertenencia a la comunidad en la que habita. Tanto Saslaya como Yuma se rebelan contra los roles tradicionales, se oponen a las convenciones sociales y logran fomentar un nuevo sentido de identidad colectiva que se asemeje mejor a su nueva faceta de liberación subjetiva. Este análisis argumenta que crecer en ámbitos de desprotección absoluta y con oportunidades limitadas de desarrollo personal no impide que estas chicas consigan crear su propia identidad. Sin embargo, construir este sentido de individualidad requiere perseverancia, toma de riesgos y voluntariedad, en palabras de Ishtar Yasin, la directora costarricense de El Camino. Se asume que estos relatos giran la atención hacia la recodificación de la identidad contemporánea y confirman la ruptura extensa de los modelos sociales tradicionales en Centroamérica. Además sirven para poner en evidencia los intentos –algunos fallidos, otros exitosos – de reclamar nuevos espacios y un nuevo sentido de subjetividad.es_ES
dc.description.abstract[Abstract] I propose to reveal how the filmmakers portray their young female protagonists and answer how their calculated weighing of realistic possibilities, as represented in La Yuma (2009) and El Camino (2007) confirm on one hand the vulnerability of the female subjects andsimultaneously contradict the image of the helpless victim living at the mercy of others. I argue that growing up in all embracing insecurity and underdevelopment has promoted the protagonist‟s estranged image of a unified self and by altering and reclaiming the past they aspire to create a new sense of self. Their search for suitable social settings and patterns entail, as the Costa Rican/Russian director of El Camino, Ishitar Yasin, has emphasised, “perseverance, risk taking and wilfulness”. The films confirm predominant disorder of traditional social role models and showcase attempts; some failed other succeeded, to claim new places and changed positions.es_ES
dc.language.isospaes_ES
dc.publisherUniversidade da Coruñaes_ES
dc.rightsAtribución-CompartirIgual 3.0 Españaes_ES
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/es/*
dc.subjectCinees_ES
dc.subjectCentroaméricaes_ES
dc.subjectLa Yumaes_ES
dc.subjectEl Caminoes_ES
dc.subjectSubjetividades_ES
dc.subjectCinemaes_ES
dc.subjectCentral Americaes_ES
dc.subjectSubjectivityes_ES
dc.titleCreando subjetividades a través del arte cinematográfico: historias sobre transformación personal en el cine centroamericano de los últimos añoses_ES
dc.title.alternativeCreating subjectivities through cinema: stories of personal transformation in recent Central American filmses_ES
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/articlees_ES
dc.rights.accessinfo:eu-repo/semantics/openAccesses_ES
UDC.journalTitleRevista Latina de Sociologíaes_ES
UDC.volume5es_ES
UDC.startPage45es_ES
UDC.endPage57es_ES
dc.identifier.doihttps://doi.org/10.17979/relaso.2015.5.1.1517


Ficheiros no ítem

Thumbnail
Thumbnail

Este ítem aparece na(s) seguinte(s) colección(s)

Mostrar o rexistro simple do ítem