Mostrar o rexistro simple do ítem

dc.contributor.authorRódenas García, Juan Fernando
dc.contributor.authorDomingo Magaña, José Ramón
dc.date.accessioned2018-04-16T12:44:52Z
dc.date.available2018-04-16T12:44:52Z
dc.date.issued2017
dc.identifier.citationBoletín Académico, 2017, 7: 135-158. ISSN 2173-6723
dc.identifier.issn2173-6723
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/2183/20503
dc.description.abstract[Resumen] Las plataformas ya desde la antigüedad se construyen para generar un plano horizontal apto para el cultivo o de asiento de la edificación. En este sentido, trataremos de mostrar la manera de operar de Antonio Bonet Castellana (1913-89) cuando aprovecha plataformas, ya sean naturales, agrícolas o recreadas, para encajar sus propuestas en su contexto paisajístico. La plataforma es un concepto arquitectónico que se puede asociar a lo terrenal, contrario a la idea de ligereza de su antagonista: el pabellón. La descomposición de la sección para resolver el encuentro de los edificios con el plano del suelo, en ocasiones se provoca ya desde el Plan urbanístico. Según la premisa que sugiere el binomio: construcción mínima / intervención máxima, el presente artículo indaga sobre estrategias de intervención empleadas por el autor para verificar la capacidad transformadora de pabellones y plataformas. Se propone el análisis de una selección de obras del autor con el propósito de desentrañar los principios compositivos que rigen el juego de contrastes, para verificar los fundamentos teóricos, las influencias vernáculas y concluir que en la obra de Bonet no puede determinarse con claridad una línea que separe arquitectura y urbanismo.[Abstract] Since ancient times platforms have been built to create suitable horizontal planes for cultivation or to provide support for construction. In this paper, we analyse how Antonio Bonet Castellana (1913-89) took advantage of natural, agricultural and artificial platforms to adapt his projects to the landscapes in which he was working. As an architectural concept, platforms are associated with the earthly, in contrast to the lightness with which their antagonists, the pavilions, are associated. Decomposition of the section for resolving how the building merges with the ground plane is sometimes suggested in the urban development plan. In accordance with the premise inferred by the minimum construction / maximum intervention binomial, in this paper we investigate the intervention strategies used by Bonet to verify the transformative capacity of pavilions and platforms. To unravel the composite principles behind the interplay of contrasts and verify the theoretical foundations and vernacular influences, we analyse a selection of Bonet’s works and conclude that they contain no clear line of distinction between architecture and urban development.
dc.language.isospa
dc.publisherUniversidade da Coruña
dc.relation.urihttps://doi.org/10.17979/bac.2017.7.0.1791
dc.rightsAtribución 3.0 España
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by/3.0/es/
dc.subjectAntonio Bonet
dc.subjectPlataforma
dc.subjectPabellón
dc.subjectTectónica
dc.subjectArquitectura
dc.subjectVernácula
dc.subjectAntonio Bonet
dc.subjectPlatform
dc.subjectPavilion
dc.subjectTectonic
dc.subjectVernacular
dc.subjectArchitecture
dc.titleAntonio Bonet. Plataformas
dc.title.alternativeAntonio Bonet. Platforms
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/article
dc.rights.accessinfo:eu-repo/semantics/openAccess
UDC.journalTitleBac Boletín Académico. Revista de investigación y arquitectura contemporánea
UDC.volume7
UDC.issue1
UDC.startPage135
UDC.endPage158


Ficheiros no ítem

Thumbnail
Thumbnail

Este ítem aparece na(s) seguinte(s) colección(s)

Mostrar o rexistro simple do ítem