Mostrar o rexistro simple do ítem

dc.contributor.authorAlves, Denis M.G. et alii
dc.date.accessioned2011-11-18T12:25:44Z
dc.date.available2011-11-18T12:25:44Z
dc.date.issued2010
dc.identifier.citationAmbientalmente sustentable 2010, 9-10: 7-35. ISSN: 1887-2417es_ES
dc.identifier.issn1887-2417
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/2183/8333
dc.description.abstract[Resumo] Os conceitos de identidade, comunidade, diálogo, potência de ação e felicidade são os cinco pilares que, na compreensão do Laboratório de Educação e Política Ambiental (Oca) da Escola Superior de Agricultura Luiz de Queiróz da Universidade de São Paulo (ESALQ/USP), promovem a sustentabilidade dos processos educadores. Os conceitos aqui tratados foram revisados à luz de abordagens transdisciplinares e tecidos junto ao grupo de pesquisadores da Oca ao longo de um ano de estudos coletivos. O conceito de comunidade é trazido a partir do diálogo com textos de Boaventura de Sousa Santos, Manuel Castells, Zygmunt Bauman, Carlos Rodrigues Brandão e Enrique Leff, dentre outros. A busca do sentido comunitário, a partir de redes de coletivos educadores ambientalistas comprometidos com a construção de sociedades sustentáveis, é expressão de uma democracia radicalmente inclusiva, com pactos de governança e governabilidade que garantam o fortalecimento das identidades coletivas e individuais. Diante de identidades ameaçadas pela globalização e tantas poli-identidades e individualismos forjados na modernidade, a Educação Ambiental busca na dialética indivíduo planeta e no diálogo Eu-Tu proposto por Martin Buber, aprofundar percepções mútuas, que permitam o fluxo de significados e o recolhimento de nossos pressupostos de raiz, como nos lembra David Bohm. O exercício de desvelamento descrito por Eda Tassara insere o sujeito no contexto social como agente educador, politicamente empoderado para transformações sociais emancipatórias, conforme proposto por Paulo Freire. A potência de ação do sujeito, consequencia desse processo, vem da sua participação no coletivo a partir dos chamados “bons encontros”, sob o olhar de Espinosa, resultando na tão buscada felicidade. Esta por sua vez é considerada resultado da expressão de três componentes: o prazer, proveniente do engajamento, mas com significado. Significado compreendido aqui na confluência de saberes e troca cultural Ocidente/Oriente, em cujo cultivo de valores/virtudes encontra-se o silêncio que liberta, unifica e transforma, como nas palavras de Krishnamurti. Por fim, com versos de Fernando Pessoa, termina-se este ciclo conceitual tal qual se iniciou, onde amar é o não-pensar e ao sentirmo-nos na totalidade é que poderemos, um dia, saber a Felicidade.
dc.description.abstract[Abstract] The concepts of identity, community, dialogue, power of acting and happiness are the five pillars which, in the understanding of the Laboratory of Education and Environmental Policy (OCA) of the Superior School of Agriculture “Luiz de Queiróz” of the University of São Paulo (ESALQ/USP), promote the sustainability of educational processes. Such concepts have been reviewed here in the light of transdisciplinary approaches and interwoven by the group of OCA researchers throughout one year of collective studies. The concept of community has been brought about in dialogues with Boaventura de Souza Santos, Manuel Castells, Zygmunt Bauman, Carlos Rodrigues Brandão and Enrique Leff’s texts, among others. The search for the communitarian sense, from Collective Educators’ networks committed to the construction of sustainable societies, is the expression of a radically inclusive democracy, with governance and governability pacts which guarantee the strengthening of collective and individual identities. In face of identities threatened by globalization and many multi-identities and individualisms forged by modernity, Environmental Education searches for, in individual-planet dialectics and in I-Thou dialogue put forth by Martin Buber, to inquiry into mutual perceptions, which allow the flow of meaning and the acknowledgement of our basic presuppositions, as approached by David Bohm. The unfolding exercise outlined by Eda Tassara inserts the subject into the social context as an educational agent, empowered politically to emancipatory social transformations, as dealt with by Paulo Freire. The subject’s power of acting, consequent to this process, arises from their collective participation in the so called “good encounters”, under Espinosa’s eyes, resulting in the so pursued happiness. Happiness, in its turn, is considered as an outcome of the expression of three components: pleasure, originated in engagement, but with a meaning. Here such meaning is comprehended in the knowledge confluence and cultural exchange between West/East, in which the cultivation of values/virtues give rise to the liberating, unifying and transforming silence, as in Krishnamurti’s words. Finally, with Fernando Pessoa’s verses, this conceptual cycle ends where it first started, where love is not-thinking, and whenever we feel in totality is that we will be able to, one day, know happiness. .
dc.language.isopores_ES
dc.publisherUniversidade da Coruñaes_ES
dc.subjectEducaçâo ambientales_ES
dc.subjectIdentidadees_ES
dc.subjectComunidadees_ES
dc.subjectDiálogoes_ES
dc.subjectPotência de Açâoes_ES
dc.subjectFelicidadees_ES
dc.subjectEnvironmental educationes_ES
dc.subjectIdentityes_ES
dc.subjectCommunityes_ES
dc.subjectDialoguees_ES
dc.subjectPower of actinges_ES
dc.subjectHappinesses_ES
dc.titleEm busca da sustentabilidade educadora ambientalistaes_ES
dc.title.alternativeIn search for environmental education sustainability
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/articlees_ES
dc.rights.accessinfo:eu-repo/semantics/openAccess


Ficheiros no ítem

Thumbnail

Este ítem aparece na(s) seguinte(s) colección(s)

Mostrar o rexistro simple do ítem