Revisión bibliográfica: Electrorrecepción en tiburóns e ornitorrincos

Ver/ abrir
Use este enlace para citar
http://hdl.handle.net/2183/31606Coleccións
- Traballos académicos (FCIE) [1007]
Metadatos
Mostrar o rexistro completo do ítemTítulo
Revisión bibliográfica: Electrorrecepción en tiburóns e ornitorrincosTítulo(s) alternativo(s)
Revisión bibliográfica: Electrorrecepción en tiburones y ornitorrincosLiterature review: Electroreception in sharks and platypus
Autor(es)
Director(es)
Domínguez-Pérez, MontserratCabeza, Óscar
Data
2022Centro/Dpto/Entidade
Universidade da Coruña. Facultade de CienciasDescrición
Traballo fin de grao (UDC.CIE). Bioloxía. Curso 2021/2022Resumo
[Resumo]: A electrorrecepción pasiva é unha modalidade sensorial que fai uso da recepción de impulsos
eléctricos para localizar ás presas, así como para situarse no espazo. É unha capacidade restrinxida a
animais acuáticos, tales como peixes e anfibios, os cales durante a súa evolución desenvolveron
receptores sensoriais denominados electrorreceptores (situados na pel) para detectar os campos
eléctricos externos. No taxón dos peixes (e, máis concretamente, nos elasmobranquios) esta
habilidade está moi estendida. Sen embargo, os monotremas son os únicos mamíferos coñecidos
que a posúen. Dentro deste grupo, destacarase ao ornitorrinco semiacuático (Ornithorhynchus
anatinus).
Neste traballo realízase unha revisión bibliográfica para describir os mecanismos electrorreceptivos
dos tiburóns e ornitorrincos, co obxectivo de poder establecer unhas similitudes e/ou diferenzas
entre ambos. Para isto, analízanse aspectos como o número de electrorreceptores e a súa
distribución, a súa orixe e evolución, os procesos de detección e integración do sinal eléctrico, así
como as posibles adaptacións do comportamento para a utilización desta información
electrosensorial. Estas características estúdanse mediante a análise de experimentos levados a cabo
por distintos autores dende que foi descrita a electrorrecepción pasiva por primeira vez. [Resumen]: La electrorrecepción pasiva es una modalidad sensorial que hace uso de la recepción de impulsos
eléctricos para localizar a las presas, así como para situarse en el espacio. Es una capacidad
restringida a animales acuáticos, tales como peces y anfibios, los cuales durante su evolución
desarrollaron receptores sensoriales denominados electrorreceptores (situados en la piel) para
detectar los campos eléctricos externos. En el taxón de los peces (y, más concretamente, en
elasmobranquios) esta habilidad está muy extendida. Sin embargo, los monotremas son los únicos
mamíferos conocidos que la poseen. Dentro de este grupo, se destaca al ornitorrinco semiacuático
(Ornithorhynchus anatinus).
En este trabajo se realiza una revisión bibliográfica para describir los mecanismos
electrorreceptivos de los tiburones y ornitorrincos, con el objetivo de poder establecer unas
similitudes y/o diferencias entre ambos. Para esto, se analizan aspectos como el número de
electrorreceptores y su distribución, su origen y evolución, los procesos de detección e integración
de la señal eléctrica, así como las posibles adaptaciones del comportamiento para la utilización de
esta información electrosensorial. Estas características se estudian mediante el análisis de
experimentos llevados a cabo por distintos autores desde que fue descrita la electrorrecepción por
primera vez. [Abstract]: Passive electroreception is a sensory modality that makes use of the reception of electrical impulses
to locate prey, as well as to position itself in space. It is a capability restricted to aquatic animals,
such as fish and amphibians, which during their evolution developed sensory receptors called
electroreceptors (located in the skin) to detect external electric fields. In the fish taxon (and, more
specifically, in elasmobranchs) this ability is widespread. However, monotremes are the only
mammals known to possess it. Within this group, the semi – aquatic platypus (Ornithorhynchus
anatinus) stands out.
In this work, a bibliographic review is carried out to describe the electroreceptive mechanisms of
sharks and platypuses, with the aim of establishing similarities and/or differences between them.
For this purpose, aspects such as the number of electroreceptors and their distribution, their origin
and evolution, the processes of detection and integration of the electrical signal, as well as the
possible behavioral adaptations for the use of this electrosensory information are analyzed. These
characteristics are studied by analyzing experiments carried out by different authors since
electroreception was first described.
Palabras chave
Tiburón
Ornitorrinco
Electrorrecepción pasiva
Electrorreceptores
Glándulas Mucosas
Ampolas de Lorenzini
Ampollas de Lorenzini
Shark
Platypus
Passive electroreception
Electroreceptors
Mucous glands
Ampullae of Lorenzini
Ornitorrinco
Electrorrecepción pasiva
Electrorreceptores
Glándulas Mucosas
Ampolas de Lorenzini
Ampollas de Lorenzini
Shark
Platypus
Passive electroreception
Electroreceptors
Mucous glands
Ampullae of Lorenzini
Dereitos
Os titulares dos dereitos de propiedade intelectual autorizan a visualización do contido deste traballo a través de Internet, así como a súa reproducción, gravación en soporte informático ou impresión para o seu uso privado e/ou con fins de estudo e de investigación. En nengún caso se permite o uso lucrativo deste documento. Estos dereitos afectan tanto ó resumo do traballo como o seu contido Los titulares de los derechos de propiedad intelectual autorizan la visualización del contenido de este trabajo a través de Internet, así como su repoducción, grabación en soporte informático o impresión para su uso privado o con fines de investigación. En ningún caso se permite el uso lucrativo de este documento. Estos derechos afectan tanto al resumen del trabajo como a su contenido