Mostrar o rexistro simple do ítem

dc.contributor.advisorGarcía-Tomillo, A.
dc.contributor.authorAradas Díaz, María Elena
dc.date.accessioned2021-11-29T17:14:11Z
dc.date.available2021-11-29T17:14:11Z
dc.date.issued2021
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/2183/28987
dc.descriptionPrograma Oficial de Doutoramento en Investigación Agraria e Forestal. 5022V01es_ES
dc.description.abstract[Resumo] América Latina e, en particular, Arxentina presentan altas taxas de crecemento da poboación nas últimas décadas; de feito, son superiores ás rexistradas en todo o mundo. Outro fenómeno demográfico a destacar dende mediados do século XX ata a actualidade é a migración da poboación dende as zonas rurais cara as zonas urbanas, xerando un aumento de concentración das persoas que viven nas cidades. Esta situación xera grandes presións e efectos sobre o medio ambiente. O sistema natural serve como soporte físico para todas as actividades humanas: desde a explotación de recursos naturais para obter alimentos, a construción, as necesidades enerxéticas, e a ocupación de terras para apoiar a crecente demanda de vivenda, etc, ata o uso de sitios de eliminación de residuos e a alteración de masas de auga para eliminar os efluentes. Por estes motivos, é necesario considerar o desenvolvemento planificado do territorio como un eixo principal de traballo en calquera administración do goberno, xa que contribuirá a xerar cidades e países sostibles e con resiliencia. Neste contexto, o crecemento de moitas cidades arxentinas acontece territorialmente nun espazo chamado por varios autores como "periurbano". A maior parte das persoas que se dedican ao estudo destes espazos ou territorios están de acordo en definilos como unha franxa marxinal de transición urbano-rural, que só é parcialmente asimilada polo proceso de dispersión urbana e que conserva atributos típicamente rurais. Este espazo xorde como resultado dun proceso aleatorio de crecemento urbano, que fai avances irregulares entre distintos puntos da cidade, xerando así un patrón heteroxéneo de usos do solo que normalmente singularizan esta franxa. O periurbano caracterízase por situacións de especulación, diversidade no uso do solo e polo desenvolvemento de hábitats dispersos que carecen frecuentemente dos servizos e equipamentos necesarios. Nestes espazos de transición, hai problemas socioambientais relevantes derivados da expansión e crecemento das cidades e das formas predominantes de produción agrícola.O periurbano presenta un elevado dinamismo e as rápidas transformacións evidenciadas amosan as limitacións que presenta o seu estudo como se fose só unha dicotomía entre rural e urbano. A complexidade do periurbano, explica que a análise urbano-rural das áreas en expansión baseada no modelo tradicional de oposición campo-cidade, non é suficiente para comprender os procesos que neles se producen. Esta complexidade suxire un proceso que debe ser xestionado por diversos actores, polo que o concepto de gobernanza e é unha posibilidade de enfoque. Vista a necesidade, este proxecto busca estudar os actores presentes no territorio, caracterizalos e analizar as metodoloxías para construír procesos de gobernanza, implicados no proceso de administración e disputa deste territorio particular, considerando procesos democráticos de organización e participación social, que contribuirán a conseguir un crecemento harmónico co medio ambiente, diminuirán as desigualdades sociais e desenvolverán as economías de cidades e vilas do sur de Santa Fe. No estudo identificáronse unha serie de factores da sustentabilidade organizados en seis dimensións. Aínda que ditos factores competen ao análise do periurbano, de feito identificamos que algúns deles están relacionados co urbano (como son as formas de produción e consumo sustentables, orixinadas dende o ámbito urbano), outros co rural (formas de produción industrial de altos insumos externos que afectan a saúde das poboacións e da natureza) e xa outros son soamente propios do periurbano (por exemplo, a tenencia da terra, que pon en risco formas de produción máis sustentables). Corrobórase que o obxecto de análise da sustentabilidade non fai referencia á sustentabilidade económica, social ou ambiental, por separado, senón a un sistema no que o todo é máis que a suma das partes; por tanto a modelación é a ferramenta que permite ilustrar as relacións onde a linguaxe discursiva pode integrar as diferentes dimensións.es_ES
dc.description.abstract[Abstract] In the last decades Latin America and, particularly, Argentina have shown rates of population growth which are, in fact, higher than those recorded worldwide. Another demographic phenomenon worth highlighting since the middle of the 20th century up to date is the population migration from the rural zone to the urban area. This situation causes significant pressures and effects on the environment. The natural system serves as a physical support for all human activities: from the exploitation of natural resources to satisfy food, construction and energy needs and the occupation of land to support the ever-increasing demand for housing, etc., to the use of final waste disposal sites and the allocation of water bodies to eliminate effluents. For these reasons, there is a need to consider a planned development of the territory as the main axis of work in any government action, as this will contribute to generate sustainable and resilient cities and countries. In this context, the growth of many Argentine cities is verified territorially in a space called "peri-urban" by several authors who have devoted themselves to its study and agree in defining it as a marginal strip of urban-rural transition which is only partially assimilated by the process of urban dispersion and preserves typically rural attributes. This space emerges as a result of a haphazard process of urban growth, which makes irregular advances among different points of the city, thus generating a heterogeneous pattern of land use that, in general, characterizes this strip of land. The peri-urban is characterized by situations of speculation, diversity in the use of the land and the development of the dispersed habitat, frequently lacking the necessary services and equipment. In these transitional spaces, relevant socio-environmental tensions and problems arise from the expansion and growth of the cities and the main methods of agricultural production. It shows a high dynamic and its fast transformations account for the limitations of its study as if it merely were a dichotomy between rural and urban. The complexity of the peri-urban explains that the urban-rural analysis of the expanding areas, based on the traditional model of rural-urban opposition, is not enough to understand the processes that take place in them. This complexity suggests a process that should be managed by different actors, so the concept of governance is a possibility of approach. In view of this need, the present project aims to study the actors present in the territory, to characterize them and analyze the methodologies to build governance processes involved in the process of administration and dispute of this particular territory, considering democratic processes of organization and social participation, which will contribute to achieve a growth in harmony with the environment, to reduce social inequalities and to develop the economies of cities and towns in the South of Santa Fe. The study identified a series of sustainability factors organized into six dimensions. Although these factors belong to the study of peri-urban areas, we identified some ones related to urban areas (such as sustainable forms of production and consumption, driven by urbanity), others related to rural areas (forms of industrial production with high external inputs that affect the health of populations and nature) and others specific to peri-urban areas (for example, land tenure, which jeopardizes more sustainable forms of production). It also was confirmed that the object of analysis of sustainability does not refer to economic, social and environmental sustainability separately, but to a system, where the whole is more than the sum of the parts; moreover, modelling is the tool that allows graphing the relationships where the discursive language allows integration of the different dimensions.es_ES
dc.description.abstract[Resumen] América Latina y, particularmente, Argentina presentan altas tasas de crecimiento poblacional en las últimas décadas; de hecho, son mayores a las registradas a nivel mundial. Otro fenómeno demográfico para destacar desde mitad de siglo XX a la actualidad es la migración de la población desde la zona rural al ámbito urbano generando un aumento y concentración de personas viviendo en ciudades. Esta situación genera grandes presiones y efectos en el ambiente. El sistema natural sirve de soporte físico a todas las actividades humanas: desde la explotación de recursos naturales para satisfacer las necesidades alimenticias, constructivas, energéticas, la ocupación de terrenos para dar sustento a la cada vez mayor demanda habitacional, etc., hasta el uso de sitios de disposición final de residuos y la afectación de los cuerpos de agua para eliminar los efluentes. Por estas razones es necesario considerar el desarrollo planificado del territorio como un eje principal de trabajo en cualquier gestión de gobierno, ya que el mismo contribuirá a generar ciudades y países sostenibles y resilientes. En este contexto, el crecimiento de muchas ciudades argentinas se verifica territorialmente en un espacio denominado por varios autores como “periurbano”, los que se han dedicado a su estudio, coinciden en definirlo como una franja marginal de transición urbano-rural, que es asimilada sólo en parte por el proceso de dispersión urbana y que conserva atributos típicamente rurales. Tal espacio emerge como resultado de un proceso azaroso de crecimiento urbano, que efectúa avances irregulares entre distintos puntos de la ciudad, generando así un patrón heterogéneo de usos del suelo que en general singulariza a esta franja. El periurbano se caracteriza por situaciones de especulación, diversidad en el uso del suelo y por el desarrollo del hábitat disperso frecuentemente carente de los servicios y equipamientos necesarios. En estos espacios de transición se manifiestan tensiones y problemas socioambientales relevantes derivados de la expansión y crecimiento de las ciudades y de las formas de producción agrícola imperantes. En el periurbano existe un alto dinamismo y las rápidas transformaciones evidenciadas dan cuenta de las limitaciones que presenta su estudio como si solamente se tratase de una dicotomía entre rural y urbano. La complejidad del periurbano explica que el análisis urbano-rural de las áreas en expansión basado en el modelo tradicional de oposición campo-ciudad no alcance para comprender los procesos que se dan en ellas. Esta complejidad sugiere un proceso que debe ser administrado por diversos actores, por lo que el concepto de gobernanza es una posibilidad de abordaje. Viendo esta necesidad, el presente proyecto busca estudiar los actores presentes en el territorio, caracterizarlos y analizar las metodologías para construir procesos de gobernanza, involucrados en el proceso de administración y disputa de este territorio particular, considerando procesos democráticos de organización y participación social, que contribuirán a lograr un crecimiento armónico con el ambiente, a disminuir las desigualdades sociales y a desarrollar economías de ciudades y pueblos del Sur de Santa Fe. En el estudio se identificaron una serie de factores de la sostenibilidad organizados en seis dimensiones. Si bien estos factores pertenecen al estudio del periurbano, identificamos algunos más relacionados con lo urbano (como son las formas de producción y consumo sostenibles, traccionadas desde la urbanidad), otros con lo rural (formas de producción industrial de altos insumos externos que afectan la salud de las poblaciones y de la naturaleza) y otros propios del periurbano (por ejemplo, la tenencia de la tierra, que pone en riesgo formas de producción más sostenibles). Se corrobora que el objeto de análisis de la sostenibilidad no hace referencia a la sostenibilidad económica, social o ambiental, por separado, sino a un sistema en el que el todo es más que la suma de las partes y la modelización es la herramienta que permite graficar las relaciones donde el lenguaje discursivo integra las diferentes dimensiones.es_ES
dc.language.isospaes_ES
dc.rightsOs titulares dos dereitos de propiedade intelectual autorizan a visualización do contido desta tese a través de Internet, así como a súa reproducción, gravación en soporte informático ou impresión para o seu uso privado e/ou con fins de estudo e de investigación. En nengún caso se permite o uso lucrativo deste documento. Estos dereitos afectan tanto ó resumo da tese como o seu contido Los titulares de los derechos de propiedad intelectual autorizan la visualización del contenido de esta tesis a través de Internet, así como su repoducción, grabación en soporte informático o impresión para su uso privado o con fines de investigación. En ningún caso se permite el uso lucrativo de este documento. Estos derechos afectan tanto al resumen de la tesis como a su contenidoes_ES
dc.subjectSostenibilidad del medio ambientees_ES
dc.subjectCiudades-Crecimientoes_ES
dc.subjectCiudades y puebloses_ES
dc.titleFactores de la sostenibilidad involucrados en la dinámica de la producción agropecuaria del periurbano en el sur de Santa Fe, Argentinaes_ES
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesises_ES
dc.rights.accessinfo:eu-repo/semantics/openAccesses_ES


Ficheiros no ítem

Thumbnail

Este ítem aparece na(s) seguinte(s) colección(s)

Mostrar o rexistro simple do ítem