Mostrar o rexistro simple do ítem

dc.contributor.advisorSeco Calvo, Jesús
dc.contributor.advisorGonzález Cabanach, Ramón
dc.contributor.authorAlonso-Cortés Fradejas, Beatriz
dc.contributor.otherUniversidade da Coruña. Departamento de Psicología Evolutiva e da Educaciónes_ES
dc.date.accessioned2015-12-30T18:37:26Z
dc.date.available2015-12-30T18:37:26Z
dc.date.issued2015
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/2183/15791
dc.description.abstract[Resumen] La atención continuada a una persona dependiente, especialmente si esta tiene demencia, es una situación generadora de estrés para los cuidadores informales, que puede provocar la aparición de consecuencias negativas en su calidad de vida y/o en su funcionamiento. Estas dos conceptualizaciones han sido integradas dentro de un constructo denominado calidad de vida relacionada con la función (CVRF) , el cual pretende ser, a partir de los diferentes dominios que lo conforman (contexto, calidad de vida y función según los niveles de detalle de la CIF), un elemento facilitador de actuaciones relevantes dentro de la disciplina de la Fisioterapia como es el plan de intervención (diagnóstico, objetivos, etc.). Desde postulados que derivan de la gestión frente a desastres, este deterioro de la CVRF puede ser entendido como el resultado del afrontamiento de los cuidadores informales frente al “estresor” (el cuidado del familiar), desde sus “vulnerabilidades” (percepción de sobrecarga) y desde los “recursos” disponibles (dedicación al autocuidado). Con el fin de favorecer en los cuidadores informales la mejora de su CVRF, se llevaron a cabo, sobre un total de 36 participantes, dos modalidades de intervención fisioterapéutica (grupo control y experimental). Los sujetos del grupo de control (n=14) participaron en un abordaje basado en la comunicación de información (consecuencias de las tareas de apoyo informal en su salud, consejos sobre actividades terapéuticas adecuadas como parte de un plan de acción general de autocuidado, etc.). Por su parte, el grupo experimental (n=22) recibió, además de esta información, un entrenamiento progresivo y supervisado en una serie de ejercicios de autocuidado específicos (relajación, automasaje y autoposturas de estiramiento). En relación a los resultados, cabe destacar los efectos beneficiosos alcanzados por el grupo experimental tanto a corto como a largo plazo. A corto plazo (18 semanas), se obtuvieron mejoras significativas sobre los dos factores contextuales objeto de estudio (percepción de sobrecarga-factor asociado al riesgo y dedicación al autocuidado-factor protector ) y sobre algunas de las variables relativas al funcionamiento, tanto psicológico (mayor autonomía, aceptación hacia sí mismos, propósito en la vida y crecimiento personal, personalidad menos ansiosa y menos sentimientos de melancolía, desesperanza o incapacidad), como físico (flexibilidad y alineación). Las mejoras alcanzadas sobre las dos escalas del bienestar psicológico más genuinas, el crecimiento personal y el propósito en la vida, y sobre los dos indicadores de flexibilidad/movilidad (tren superior e inferior/ tronco), resultaron estar relacionadas con los efectos beneficiosos conseguidos en el factor asociado al riesgo (puntuación global de sobrecarga, dimensión impacto e incompetencia), es decir, con la menor “vulnerabilidad” de los participantes. Para ese mismo grupo experimental también se observaron mejorías a largo plazo (36 semanas) respecto a los valores iniciales de algunas de las dimensiones de la CVRF objeto de estudio (mayor aceptación, propósito en la vida, activación positiva, animación, bienestar, satisfacción y confianza en sí mismos, menor estado de ansiedad), manteniéndose algunos de los efectos positivos alcanzados a corto plazo (percepción de sobrecarga, implicación en autocuidado,) y mitigándose otros (alineación postural). También se presentan resultados estadísticos que demuestran, siguiendo la visión que deriva de la gestión de riesgos frente a desastres, que una parte de las mejoras alcanzadas en esta fase, estaban relacionadas con el aumento de los “recursos”, expresado desde la mayor dedicación al autocuidado por los cuidadores. Partiendo de los resultados empíricos observados, se espera que lo presentado en este trabajo constituya un marco conceptual que resulte útil para los fisioterapeutas en su práctica clínica habitual.es_ES
dc.description.abstract[Resumo] A atención continuada a unha persoa dependente, especialmente si esta ten demencia, é unha situación xeradora de estrés para os cuidadores informais, que pode provocar a aparición de consecuencias negativas na súa calidade de vida e/ou no seu funcionamento. Estas dous conceptualizacións intégranse dentro dun constructo chamado calidade de vida relacionada coa función (CVRF), o cal pretende ser, a partir dos diferentes dominios que o conforman (contexto, calidade de vida e función segundo os niveis de detalle da CIF), un elemento facilitador de actuacións relevantes dentro da disciplina da Fisioterapia como é o plan de intervención (diagnose, obxectivos, etc.). Dende postulados que derivan da xestión frente a desastres, este deterioro da CVRF pode entenderse como o resultado do afrontamento dos cuidadores informais fronte ao “estresor” (o cuidado do familiar), dende as súas “vulnerabilidades” (percepción de sobrecarga) e dende os “recursos” disponibels (dedicación ao autocuidado). Co fin de favorecer nos cuidadores informais a mellora do seu CVRF, leváronse a cabo, sobre un total de 36 participantes, duas modalidades de intervención fisioterapéutica (grupo control e experimental). Os suxeitos do grupo control (n=14) participaron nun abordaxe baseado na comunicación de información (consecuencias das tarefas de apoio informal na súa saude, consellos sobre actividades terapéuticas axeitadas como parte dun plan de acción xeral de autocuidado, etc.). Pola sua parte, o grupo experimental (n=22) recibió, ademáis desta información, un entrenamento progresivo e supervisado nunha serie de exercicios de autocuidado específicos (relaxación, automasaxe e autoposturas de estiramento). En relación aos resultados, cabe destacar os efectos beneficiosos obtidos polo grupo experimental tanto a curto como a largo plazo. A curto plazo (18 semans), obtivéronse melloras significativas sobre os dous factores contextuais obxecto de estud (percepción de sobrecarga-factor asociado ao riesgo e adicación ao autocuidado-factor protector) e sobre algunhas das variabels relativas ao funcionamento, tanto psicolóxico (maior autonomía, aceptación hacia sí mesmos, propósito na vida e crecemento personal, personalidade menos ansiosa e menos sentimentos de melancolía, desesperanza o incapacidade), como físico (flexibilidade e alineación). A mellora obtida nas dúas escalas do benestar psicoxógico máis genuinas, el crecemento personal e o propósito na vida , e en flexibilidade, resultó estar relacionada cos efectos beneficiosos obtidos no factor asociado ao riesgo (puntuación global de sobrecarga, dimensión impacto e interpersonal, a saber, coa menor “vulnerabilidade” de los participantes. Para ese mesmo grupo experimental tamén obtivéronse mellorías a largo plazo (36 semans) respeito aos valores iniciais de moitas dimensións da CVRF obxecto de estudo (maior aceptación, propósito na vida, activación positiva, animación, benestar, satisfacción e confianza en sí mesmos, menor estado de ansiedade e maior implicación no seu autocuidado), manténdose alguns dos efectos positivos obtidos a curto plazo (percepción de sobrecarga) e mitigándose outros (alineación postural). Tamén presentou resultados mostrando, seguindo a visión que deriva da xestión de riesgos fronte a desastres, que unha parte de as melloras obtidas nesta fase estaban relacionadas co incremento dos seus “recursos”, expresado dende a maior adicación ao autocuidado. Pariendo dos resultados empíricos obtidos, espérase que o presentado neste traballo constitua un marco conceptual que resulte útil para os fisioterapeutas na súa práctica clínica cotiá.es_ES
dc.description.abstract[Abstract] Providing continuous care assistance to a dependent person, especially if this person suffers from dementia, is a situation that generates a lot of stress for informal caregivers and it can cause a negative impact on their quality of life and/or on their performance. These two conceptualisations have been integrated into a construct called function-related quality of life (FRQL), which intends to be, considering the different domains that constitute it (context, quality of life and function according to the levels of detail of the ICF), a facilitator element of important actions within the discipline of Physiotherapy such as the intervention plan (diagnosis, objectives, etc.). Considering some postulates derived from disaster management, this deterioration of the FRQL can be understood as a result of informal caregivers coping with the “stressor” element (taking care of their relative) in view of their "vulnerabilities" (perception of overload) and of the "resources" available (dedication to self-care). In order to improve the FRQL of informal caregivers, two methods of physiotherapy intervention (control group and experimental group) were implemented on 36 participants in total. On the one hand, the subjects in the control group (n = 14) participated in an approach based on communication of information (consequences of tasks of informal care, tips on suitable therapeutic activities as part of a self-care general plan of action, etc.). On the other hand, the experimental group (n = 22) received a progressive and supervised training with a series of specific self-care exercises (relaxation, self-massage and self-stretching) in addition to the previous information. Regarding the results, the beneficial effects obtained by the experimental group, both in the short term and in the long term, should be highlighted. In the short term (18 weeks), significant improvements were obtained on the two contextual factors under study (perception of overload – factor associated with risk and self-care – factor of protection ) and on some of the variables related to the function, both at the psychological level (greater autonomy, acceptance for the self, purpose in life and personal growth, less anxious personality and fewer feelings of melancholia, hopelessness or incompetence) and at the physical level (flexibility and alignment). The improvement achieved on two of the most genuine scales of psychological well-being, personal growth and purpose in life, and on flexibility (upper and inferior limbs), was found to be related to the benefits achieved on the factor associated with risk (global score of overload, dimension of impact and incompetence), that is to say, with less "vulnerability" perceived by the participants Regarding the same experimental group in the long-term (36 weeks), improvements were also observed in comparison to the initial value of the many dimensions of the FRQL under study (greater acceptance, purpose in life, positive activation, liveliness, wellness, satisfaction and self-confidence, a reduced state of anxiety), preserving some of the positive effects achieved in the short term (perception of overload, implication towards self-care) and mitigating some others (postural alignment). This document also presents results, from the point of view of risk management in case of disaster, about the relationship between some of the improvements achieved at this stage and to the increase of the "resources", this expressed as a greater dedication to self-care by the participants. Based on the empirical results observed, it is expected that the content of this paper establishes a conceptual framework to help physiotherapists in their everyday clinical practice.es_ES
dc.language.isospaes_ES
dc.rightsOs titulares dos dereitos de propiedade intelectual autorizan a visualización do contido desta tese a través de Internet, así como a súa reproducción, gravación en soporte informático ou impresión para o seu uso privado e/ou con fins de estudo e de investigación. En nengún caso se permite o uso lucrativo deste documento. Estos dereitos afectan tanto ó resumo da tese como o seu contido Los titulares de los derechos de propiedad intelectual autorizan la visualización del contenido de esta tesis a través de Internet, así como su repoducción, grabación en soporte informático o impresión para su uso privado o con fines de investigación. En ningún caso se permite el uso lucrativo de este documento. Estos derechos afectan tanto al resumen de la tesis como a su contenidoes_ES
dc.subjectCuidadores-Aspecto psicológicoes_ES
dc.subjectCuidadores-Seguridad e higienees_ES
dc.subjectEstrés debido al trabajoes_ES
dc.subjectTerapéutica por el ejercicioes_ES
dc.subjectCalidad de vida relacionada con la funciónes_ES
dc.subjectRiesgoes_ES
dc.subjectFisioterapiaes_ES
dc.subjectAutocuidadoes_ES
dc.titlePrograma de intervención fisioterapéutica para la mejora del estrés y la calidad de vida en cuidadores de personas con discapacidades_ES
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesises_ES
dc.rights.accessinfo:eu-repo/semantics/openAccesses_ES


Ficheiros no ítem

Thumbnail

Este ítem aparece na(s) seguinte(s) colección(s)

Mostrar o rexistro simple do ítem