Os delitos relativos á ordenación do territorio. Que protexen e quen pode cometelos

Abstract

[Resumo:] Co Código Penal de 1995, por primeira vez na historia lexislativa española, dótase de protección penal á ordenación do territorio a través de dous instrumentos: o delito de obras ilegais -art. 319 CP- e o de prevaricación urbanística -art. 320 CP-. Dezaoito anos despois, non hai aínda consenso na doutrina sobre cuestións tan básicas como cal é o ben xurídico protexido ou quen pode ser autor destes delitos. O alcance punitivo dos preceptos dependerá da posición que adoptemos ao respecto, polo que a súa precisión resulta de especial importancia. Neste artigo abordaremos o estudo destes puntos, determinando cal é o obxecto de protección na actual regulación penal e cales son os suxeitos cuxa actuación é susceptible de ser considerada delituosa.

[AbsracCt:] With the Criminal Code of 1995, for the first time in the Spanish legislative history, criminal protection is provided to the spatial planning through two instruments: the crime of ilegal constructions and the crime of urban trespass. Eighteen years later, there is still no consensus in the literature on such basic issues as the object of protection or whoever can be the author of these crimes. The punitive scope of the precepts depend on the position we take in this regard, so its accuracy is especially important. In this article we will study these points, determining the specific object of protection in the current criminal regulation and which are the subjects whose acts can be considered criminal.