Narratividad, testimonios etnográficos y hermenéutica en la obra de Carmelo Lisón

Use este enlace para citar
http://hdl.handle.net/2183/38318
A non ser que se indique outra cousa, a licenza do ítem descríbese como Atribución-NoComercial-CompartirIgual 3.0 España
Coleccións
- Investigación (FSOC) [405]
Metadatos
Mostrar o rexistro completo do ítemTítulo
Narratividad, testimonios etnográficos y hermenéutica en la obra de Carmelo LisónTítulo(s) alternativo(s)
Narrativity, Ethnographic Testimonies and Hermeneutics in the Work of Carmelo LisónNarratividade, testemunhos etnográficos e hermenêutica na obra de Carmelo Lisón
Autor(es)
Data
2021Cita bibliográfica
Couceiro Domínguez, E. (2021). Narratividad, testimonios etnográficos y hermenéutica en la obra de Carmelo Lisón. Revista Euroamericana De Antropología, (11), 69–91. https://doi.org/10.14201/rea2021116991
Resumo
De forma expresa y reiterada, Carmelo Lisón recalca la centralidad
de la palabra y el oír en la investigación antropológica. En este terreno, su atención
abarca desde la indagación hermenéutica de los campos semánticos de las «palabraspercha» a los relatos locales en torno a las aporías existenciales. No obstante, el
discurso de sus monografías gallegas pone de manifiesto que en su quehacer etnográfico la vía visual también resulta decisiva para el registro de los episodios y, en
ellos, para la cuidada creación de su narrativa textual. Esta pinza técnica que articula
lo escuchado y lo observado es conforme con el método socio-hermenéutico característico de la antropología lisoniana, orientada a la comprensión e interpretación
tentativa de los universos simbólicos de significados y valores culturales, incluidos
sus aspectos más recónditos e inefables –lo que se vehicula a través del relato local–,
pero siempre anclando la exégesis en una densa contextualización, sobre la roca
sólida del análisis socio-estructural y ecológico de las condiciones reales de existencia de los colectivos humanos –lo que asimismo implica desarrollar una metódica
perspectiva observadora–. En la elaboración de sus monografías, Lisón convoca una
plétora etnográfica de fragmentos testimoniales en estilo directo que actúa como inicial hipotexto, cuya polifonía enriquece notablemente el hipertexto: su narrativa
escrita de antropólogo-autor. Este es uno de los recursos del investigador que más
sólida veracidad confieren a la ficción monográfica, al informarla con la experiencia
local verbalizada. Se logra consolidar así, con eficacia inigualada, un género propiamente antropológico. [Abstract]
In an express and repeated way, Carmelo Lisón emphasizes the
centrality of the word and the hearing in anthropological research. In this area, his
attention spans the hermeneutic indagation of the semantic fields of «words-perch»
to local accounts around the existential aporia. However, the discourse of his
Galician monographs shows that in his ethnographic work the visual pathway is also
decisive for the recording of the episodes and, in them, for the careful creation of
his textual narrative. This technical clamp that articulates the heard and the observed
is in accordance with the socio-hermeneutic method characteristic of Lisonian
anthropology, oriented to the understanding and tentative interpretation of the
symbolic universes of cultural meanings and values, including its most remote and
ineffable aspects –all of them vehiculated through the local narrative–, but always
anchoring exegesis in a dense contextualization, on the solid rock of socio-structural
and ecological analysis of the real existential conditions of human groups – which
also involves developing a methodical observer perspective. In the elaboration of
his monographs, Lisón convenes an ethnographic plettive of testimonial fragments
in direct style that acts as an initial hypotext, whose polyphony remarkably
enriches the hypertext; his narrative written as an anthropologist-author. This is
one of the research’s resources that more strong veracity confers on monographic
fiction by informing it with local verbalized experience. In this way, an unequaled
anthropological genre is thus consolidated. [Resumo]
De forma expressa e reiterada, Carmelo Lisón reforça a centralidade
da palavra y da escuta ne investigação antropológica. Neste terreno, sua atenção
abrange desde a indagação hermenêutica dos campos semânticos das «palavras-chaves» aos relatos locais ao redor das aporias existenciais. No entanto, o discurso de
suas monografias galegas destaca que em sua ocupação etnográfica a via visual também torna-se decisiva para o registro dos episódios e, neles, para a cuidada criação
de sua narrativa textual. Esta pinça técnica que articula o escutado e o observado
está de acordo com o método sócio hermenêutico característico da antropologia
lisoniana, orientada a compreensão e interpretação tentativa dos universos simbólicos de significados e valores culturais, incluídos seus aspectos mais recônditos e
inefáveis –o que é vincula através do relato local–, porém sempre ancorando a exegese numa densa contextualização, sobre a rocha sólida da análise sócio estrutural
e ecológica das condições reais de existência dos coletivos humanos –o que assim mesmo implica desenvolver uma metódica perspectiva observadora–. Na elaboração
de suas monografias, Lisón convoca uma abundância etnográfico de fragmentos testemunhais no estilo direto que atua como inicial hipotexto, cuja polifonia enriquece
notavelmente o hipertexto; sua narrativa escrita de antropólogo-autor. Este é um dos
recursos do investigador que mais solida veracidade conferem a ficção monográfica,
ao informá-la com a experiência local verbalizada. Se consegue consolidar assim,
com eficácia inigualada, um gênero propriamente antropológico.
Palabras chave
Narratividad
Hermenéutica antropológica
Testimonios locales
Diégesis
Narrative
Anthropological hermeneutics
Local testimonies
Diegesis
Narratividade
Hermenêutica antropológica
Testemunhos locais
Diégesis
Hermenéutica antropológica
Testimonios locales
Diégesis
Narrative
Anthropological hermeneutics
Local testimonies
Diegesis
Narratividade
Hermenêutica antropológica
Testemunhos locais
Diégesis
Versión do editor
Dereitos
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 3.0 España Los autores/as conservan los derechos de autor y ceden a la revista el derecho de la primera publicación, con el trabajo registrado con la licencia de atribución de Creative Commons, que permite a terceros utilizar lo publicado siempre que mencionen la autoría del trabajo y a la primera publicación en esta revista, sin uso comercial, ni obras derivadas.
ISSN
2387-1555