Mostrar o rexistro simple do ítem

dc.contributor.advisorVidal-Vázquez, Eva
dc.contributor.advisorAndreotti, Marcelo
dc.contributor.authorMalaquías Dalto de Souza, Isabela
dc.date.accessioned2023-09-29T14:18:32Z
dc.date.available2023-09-29T14:18:32Z
dc.date.issued2023
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/2183/33521
dc.descriptionPrograma Oficial de Doutoramento en Investigación Agraria e Forestal. 5022V01es_ES
dc.description.abstract[Resumen] El uso de sistemas integrados de producción agropecuaria (SIPAs) viene siendo difundidos en la agricultura con el fin de evitar el desgaste o la degradación del suelo, con los beneficios de la acumulación de materia orgánica y el acondicionamiento físico del suelo y, para ello, el uso del yeso agrícola se convierte en un recurso interesante pues puede ser utilizado como fuente de azufre (S) y de calcio (Ca) y como acondicionador de subsuperficie, resultando en un mayor desarrollo radicular de los cultivos. Así, el objetivo es evaluar cuál de las metodologías de recomendación de uso de yeso agrícola en diferentes sistemas de producción sostenible proporciona mejores condiciones para la estructura de suelo arenoso en la región del Cerrado. Se analizaron las metodologías de Raij et al. (1996), Sousa, Lobato y Rein (2005) y de Caires y Guimarães (2016) en tres sistemas de producción agropecuaria: sistema de siembra directa, sistema agropastoril y pastizales convencionales. Se llevaran a cabo las siguientes evaluaciones: densidad, porosidad y agregación del suelo en las capas de 0-0,05, 0,05-0,20 y 0,20-0,40 m, granulometría láser- método de difracción láser, superficie específica, análisis elemental de C, N y relación C/N y espectroscopia FTIR y datos preprocesados en la capa de 0-0,10 m. No hubo efecto del yeso para el C, N y relación C/N, ni para la granulometría del suelo. El sistema de siembra directa se destaca por aumentar los contenidos de C y N y menor oxidación de la materia orgánica, y el pasto perenne por mejorar la agregación. En el sistema de siembra directa la metodología de yeso propuesta por Caires y Guimarães (2016) mejoró la agregación del suelo.En el sistema agropastoril y pastura convencional, la aplicación de yeso, independientemente de la metodología de yeso utilizada, proporcionó mejoras físicas en el suelo. De acuerdo con las teorías de Mie y Franhoufer, el sistema de siembra directa presenta mayor concentración de fracción de arena gruesa y, el sistema agropastoril, mayor concentración de arena fina. Los sistemas de siembra directa y agropastoril presentan mayores contenidos de arena total en comparación con los pastos convencionales.es_ES
dc.description.abstract[Resumo] O uso de sistemas integrados de produción agrícola (SIPA) foise estendendo na agricultura co fin de evitar o desgaste ou a degradación do solo, cos beneficios da acumulación de materia orgánica e o acondicionamento físico do solo e, para iso, o uso do xeso agrícola convértese nun recurso interesante xa que se pode empregar como fonte de xofre (S) e calcio (Ca) e como acondicionador do subsolo, dando como resultado un maior desenvolvemento radicular dos cultivos. Así, o obxectivo é avaliar cal das metodoloxías de recomendación do uso de xeso agrícola en diferentes sistemas de produción sostible proporciona mellores condicións para a estrutura do solo areoso da rexión do Cerrado. As metodoloxías de Raij et al. (1996), Sousa, Lobato e Rein (2005) e de Caires e Guimarães (2016) en tres sistemas de produción agrícola: sistema de semeadura directa, sistema agropastoril e pastos convencionais. Realizáronse as seguintes avaliacións: densidade, porosidade e agregación do solo nas capas 0-0,05, 0,05-0,20 e 0,20-0,40 m, granulometría láser-método de difracción láser, superficie específica, análise elemental de C, N e C/N. relación e espectroscopía FTIR e datos preprocesados na capa 0-0,10 m. Non houbo ningún efecto do xeso para a relación C, N e C/N, nin para a granulometría do solo. O sistema de semeadura directa destaca por aumentar os contidos en C e N e menor oxidación da materia orgánica, e o pasto perenne por mellorar a agregación. No sistema de semeadura directa, a metodoloxía do xeso proposta por Caires e Guimarães (2016) mellorou a agregación do solo. No sistema agropastoril e no pasto convencional, a aplicación de xeso, independentemente da metodoloxía de xeso empregada, supuxo melloras físicas no solo. Segundo as teorías de Mie e Franhoufer, o sistema de semeadura directa presenta unha maior concentración de fracción de area grosa, e o sistema agropastoril, unha maior concentración de area fina. Os sistemas de semeadura directa e agropastoril presentan maiores contidos de area total que os pastos convencionais.es_ES
dc.description.abstract[Resumo] O uso de sistemas integrados de produção agropecuária (SIPAs) tem sido difundido na agricultura com o intuito de evitar o desgaste ou degradação do solo, com os benefícios do acúmulo de matéria orgânica e do condicionamento físico do solo e, para isso, o uso de gesso agrícola torna-se um recurso interessante, pois pode ser utilizado como fonte de enxofre (S) e cálcio (Ca) e como condicionador de subsuperfície, resultando em maior desenvolvimento radicular das culturas. Assim, o objetivo é avaliar qual das metodologias de recomendação do uso de gesso agrícola em diferentes sistemas de produção sustentável oferece melhores condições para a estruturação do solo arenoso na região do Cerrado. Foram analisada as metodologias de Raij et al. (1996), Sousa, Lobato e Rein (2005) e de Caires e Guimarães (2016) em três sistemas de produção agrícola: semeadura direta, sistema agropastoril e pastagens convencionais. Serão realizadas as seguintes avaliações: densidade, porosidade e agregação do solo nas camadas de 0-0,05, 0,05-0,20 e 0,20-0,40 m, granulometria a laser - método de difração a laser, superfície específica, análise elementar de C, N e relação C/N e espectroscopia FTIR com dados pré-processados na camada de 0-0,10 m. Não houve efeito da gessagem para C, N e relação C/N, e nem para a granulometria do solo. Para incremento dos teores de C e N e menor oxidação da matéria orgânica destaca-se ao sistema de semeadura direta, e para melhoria de agregação, a pastagem perene. No sistema de semeadura direta a metodologia de gessagem proposta por Caires e Guimarães (2016) melhorou a agregação do solo. No sistema agropastoril e na pastagem convencional, a aplicação de gesso, independente da metodologia de gessagem utilizada, proporcionou melhorias físicas no solo. De acordo com as teorias de Mie e Franhoufer, o sistema de semeadura direta apresenta maior concentração de fração areia grossa e, o sistema agropastoril, maior concentração de areia fina. O sistema de semeadura direta e o agropastoril apresentam maiores teores de areia total se comparados com a pastagem convencional.es_ES
dc.description.abstract[Abstract] The use of integrated agricultural production systems has been widespread in agriculture in order to prevent wear or soil degradation, with the benefits of accumulation of organic matter and physical conditioning of the soil and, for this, the use of gypsum becomes an interesting resource, because it can be used as a source of sulfur (S) and calcium (Ca) and as a subsurface conditioner, resulting in greater root development of crops. Thus, the objective is to evaluate which of the methodologies for recommending the use of gypsum in different sustainable production systems offers better conditions for the structuring of sandy soil in the Cerrado region. The methodologies of Raij et al. (1996), Sousa, Lobato and Rein (2005) and Caires and Guimarães (2016) were analyzed in three agricultural production systems: no-tillage system (SSD), agro-pastoral system (SAP) and conventional pasture (PAST). The following evaluations will be carried out: density, porosity and soil aggregation in the layers 0-0.05, 0.05-0.20 and 0.20-0.40 m, laser granulometry - laser diffraction method, specific surface, elemental analysis of C, N and C/N ratio and FTIR spectroscopy with preprocessed data in the 0-0.10 m layer. There was no effect of gypsum for C, N and C/N ratio, nor for soil particle size. The no-tillage system stood out for increasing C and N contents and less oxidation of organic matter, and conventional pasture for improving aggregation. In the no-tillage system, the gypsum methodology proposed by Caires and Guimarães (2016) improved soil aggregation. In the agro-pastoral system and conventional pasture, the application of gypsum, regardless of the gypsum methodology used, provided physical improvements in the soil. According to the theories of Mie and Franhoufer, the no-tillage system presents a higher concentration of coarse sand fraction and, the agro-pastoral system, a higher concentration of fine sand. The no-tillage system and the agro-pastoral system present higher levels of total sand when compared to conventional pasture.es_ES
dc.language.isopores_ES
dc.rightsOs titulares dos dereitos de propiedade intelectual autorizan a visualización do contido desta tese a través de Internet, así como a súa reproducción, gravación en soporte informático ou impresión para o seu uso privado e/ou con fins de estudo e de investigación. En nengún caso se permite o uso lucrativo deste documento. Estos dereitos afectan tanto ó resumo da tese como o seu contido Los titulares de los derechos de propiedad intelectual autorizan la visualización del contenido de esta tesis a través de Internet, así como su repoducción, grabación en soporte informático o impresión para su uso privado o con fines de investigación. En ningún caso se permite el uso lucrativo de este documento. Estos derechos afectan tanto al resumen de la tesis como a su contenidoes_ES
dc.subjectSuelos-Acondicionamientoes_ES
dc.subjectSuelos-Contenido en yesoes_ES
dc.titleMetodologías de recomendação de uso de gesso agrícola em diferentes sistemas de produçãoes_ES
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesises_ES
dc.rights.accessinfo:eu-repo/semantics/openAccesses_ES


Ficheiros no ítem

Thumbnail

Este ítem aparece na(s) seguinte(s) colección(s)

Mostrar o rexistro simple do ítem