Mostrar o rexistro simple do ítem

dc.contributor.advisorSeoane, José-Antonio
dc.contributor.advisorGarcimartin, Carmen
dc.contributor.advisorGonzález, Wenceslao J. (Titor)
dc.contributor.authorLojo Vicente, María Victoria
dc.date.accessioned2023-09-15T13:59:27Z
dc.date.available2023-09-15T13:59:27Z
dc.date.issued2022
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/2183/33486
dc.description.abstract[Resumen] El deber de preservar y proteger el derecho del individuo a formar libremente su conciencia se conoce como libertad de conciencia y es una libertad frente al Estado que los poderes públicos tienen el deber de reconocer y garantizar. La objeción de conciencia se plantea como consecuencia de un conflicto entre la norma jurídica y alguna norma moral, en el que el sujeto es relevado del deber de obediencia. La Ley Orgánica 2/2010, de 3 de marzo, de salud sexual y reproductiva y de la interrupción voluntaria del embarazo, reconoce el derecho a ejercer la objeción de conciencia a todo profesional directamente implicado en la interrupción del mismo. Mucho más recientemente la Ley Orgánica 3/2021, de 24 de marzo, de regulación de la eutanasia también reconoce el derecho a la objeción de conciencia de los profesionales sanitarios directamente implicados. El objetivo planteado es intentar dar respuesta a las preguntas que surgen y marcan una forma de actuar de la enfermería, y visibilizar la importancia de las decisiones morales de sus actuaciones, como agentes morales conscientes, libres y responsables, para no usar la objeción de conciencia de un modo inapropiado, ya que están en juego los derecho de otras personas.es_ES
dc.description.abstract[Resumo] O deber de preservar e protexer o dereito do individuo a formar libremente a súa conciencia coñecese como liberdade de conciencia, é unha liberdade fronte ao Estado que os poderes públicos teñen o deber de recoñecer e garantir. A obxección de conciencia presentase como consecuencia dun conflito entre a norma xurídica e algunha norma moral, no que o suxeito é relevado do deber de obediencia. A Ley Orgánica 2/2010, de 3 de marzo, de saúde sexual e reprodutiva e da interrupción voluntaria do embarazo, recoñece o dereito a exercer a obxección de conciencia a todo profesional directamente implicado na interrupción do mesmo. Moito mais recentemente a Ley Orgánica 3/2021, de 24 de marzo, de regulación da eutanasia tamén recoñece o dereito á obxección de conciencia dos profesionais sanitarios directamente implicados. O obxectivo formulado é intentar dar resposta ás preguntas que xorden e marcan unha forma de actuar da enfermería, e facer visíbeis a importancia das decisións morais das súas actuacións, como axentes morais conscientes, libres e responsables, para non usar a obxección de conciencia de un modo inadecuado, xa que están en xogo os dereitos de outras persoas.es_ES
dc.description.abstract[Abstract] The duty to preserve and protect the right of the individual to freely form his own conscience is known as “freedom of conscience” and is a freedom before the State that the public authorities have the duty to recognize and guarantee. Conscientious objection arises because of a conflict between the legal norm and some moral norm, in which the subject is relieved of the duty of obedience. Organic Law 2/2010, of 3 March, on sexual and reproductive health and the voluntary interruption of pregnancy, recognizes the right of conscientious objection for all professionals directly involved in terminating pregnancy. Much more recently, Organic Law 3/2021, of March 24, regulating euthanasia, also recognizes the right of conscientious objection for those health professionals who are directly involved. The aim is to answer the questions that arise and establish a protocol for nursing, and to highlight the importance of the moral decisions of their actions, as conscious, free and responsible moral agents, to avoid using conscientious objection in an inappropriate, way since the rights of other people are at stake.es_ES
dc.language.isospaes_ES
dc.rightsOs titulares dos dereitos de propiedade intelectual autorizan a visualización do contido desta tese a través de Internet, así como a súa reproducción, gravación en soporte informático ou impresión para o seu uso privado e/ou con fins de estudo e de investigación. En nengún caso se permite o uso lucrativo deste documento. Estos dereitos afectan tanto ó resumo da tese como o seu contido Los titulares de los derechos de propiedad intelectual autorizan la visualización del contenido de esta tesis a través de Internet, así como su repoducción, grabación en soporte informático o impresión para su uso privado o con fines de investigación. En ningún caso se permite el uso lucrativo de este documento. Estos derechos afectan tanto al resumen de la tesis como a su contenidoes_ES
dc.rightsAtribución 4.0 Internacional (CC BY 4.0)es_ES
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/deed.es*
dc.subjectÉtica médicaes_ES
dc.subjectEnfermeras-Deontologíaes_ES
dc.subjectDeontología profesionales_ES
dc.subjectObjeción de concienciaes_ES
dc.subjectLibertad de concienciaes_ES
dc.titleLa objeción de conciencia en el ámbito sanitario. Fundamentación y limitacioneses_ES
dc.typedoctoral thesises_ES
dc.rights.accessRightsopen accesses_ES
UDC.coleccionTeseses_ES
UDC.titulacionPrograma Oficial de Doutoramento en Sociedade do Coñecemento: Novas perspectivas en Documentación, Comunicación e Humanidadeses_ES


Ficheiros no ítem

Thumbnail
Thumbnail

Este ítem aparece na(s) seguinte(s) colección(s)

Mostrar o rexistro simple do ítem