Mostrar o rexistro simple do ítem

dc.contributor.advisorBarge-Caballero, Eduardo
dc.contributor.advisorCrespo-Leiro, María Generosa
dc.contributor.advisorBarge-Caballero, Eduardo (Titor)
dc.contributor.authorPardo Martínez, Patricia
dc.date.accessioned2023-06-08T13:22:30Z
dc.date.available2023-06-08T13:22:30Z
dc.date.issued2023
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/2183/33194
dc.descriptionPrograma Oficial de Doutoramento en Ciencias da Saúde. 5007V01es_ES
dc.description.abstract[Resumen] INTRODUCCIÓN: Espironolactona y eplerenona presentan, según las guías de práctica clínica, un mismo grado de recomendación para el tratamiento de la insuficiencia cardiaca con fracción de eyección reducida (IC-FEr) sintomática, ya que ambos fármacos han demostrado de forma consistente una reducción de la morbimortalidad en estos pacientes. Sin embargo, dada la ausencia de estudios comparativos directos, se desconoce si pueden existir diferencias entre ellos en cuanto a su beneficio pronóstico. OBJETIVOS: El objetivo de este estudio fue evaluar la efectividad de espironolactona y eplerenona en pacientes con IC-FEr en un escenario clínico de vida real. MÉTODOS: Utilizando la regresión de Fine-Gray para riesgos competitivos, comparamos los eventos clínicos de 293 pacientes con insuficiencia cardiaca (IC) crónica y fracción de eyección <40% tratados con eplerenona con 293 individuos tratados con espironolactona emparejados por puntuación de propensión. Los pacientes del estudio fueron seleccionados de una cohorte prospectiva de 1404 pacientes ambulatorios con IC-FEr valorados desde 2010 hasta 2019 en una única unidad especializada de IC, de los cuales 992 recibieron tratamiento con un antagonista del receptor mineralocorticoide basalmente. La mediana de seguimiento fue de 3,95 años. RESULTADOS: No se observaron diferencias significativas entre pacientes tratados con eplerenona versus espironolactona en cuanto al objetivo primario combinado de muerte cardiovascular u hospitalización por IC [hazard ratio (HR) 0,95; intervalo de confianza al 95% (IC 95%) 0,73-1,23; p=0,677]. Sin embargo, el uso de eplerenona se asoció a una menor mortalidad cardiovascular (HR 0,55; IC 95% 0,35-0,85; p=0,008) y a una menor mortalidad por todas las causas (HR 0,67; IC 95% 0,47-0,95; p=0,027). La incidencia de suspensión del fármaco debido a efectos adversos (HR 0,58; IC 95% 0,40-0,85; p=0,005) y debido a cualquier causa (HR 0,70; IC 95% 0,51-0,97; p=0,033) fue menor en los pacientes a tratamiento con eplerenona. CONCLUSIONES: En este estudio observacional en vida real de pacientes con IC-FEr, con emparejamiento por puntuación de propensión, no observamos una diferencia significativa entre el tratamiento con eplerenona o espironolactona en cuanto a la incidencia acumulada del evento combinado mortalidad cardiovascular o ingreso por IC. Sin embargo, la eplerenona se asoció a una menor mortalidad cardiovascular y a una menor mortalidad por todas las causas en comparación con espironolactona.es_ES
dc.description.abstract[Resumo] INTRODUCIÓN: Espironolactona e eplerenona presentan, segundo as guías de práctica clínica, un mesmo grao de recomendación para o tratamento da insuficiencia cardíaca con fracción de exección reducida (IC-FEr) sintomática, xa que os dous fármacos teñen demostrado de forma consistente unha redución da morbimortalidade destes pacientes. Non obstante, dada a ausencia de estudos comparativos directos, descoñécese se poden existir diferenzas entre eles en canto ó seu beneficio prognóstico. OBXECTIVOS: O obxectivo deste estudo foi avaliar a efectividade de espironolactona e eplerenona en pacientes con IC-FEr nun escenario clínico de vida real. MÉTODOS: Utilizando a regresión de Fine-Gray para riscos competitivos, comparamos os eventos clínicos de 293 pacientes con insuficiencia cardíaca (IC) crónica e fracción de exección <40% tratados con eplerenona con 293 individuos tratados con espironolactona emparellados por puntuación de propensión. Os pacientes do estudo foron seleccionados dunha cohorte prospectiva de 1404 pacientes ambulatorios con IC-FEr valorados dende 2010 ata 2019 nunha única unidade especializada de IC, dos cales 992 recibiron tratamento cun antagonista do receptor mineralocorticoide basalmente. A mediana de seguimento foi de 3,95 anos. RESULTADOS: Non se observaron diferenzas significativas entre pacientes tratados con eplerenona versus espironolactona no tocante ó obxectivo primario combinado de morte cardiovascular ou hospitalización por IC [hazard ratio (HR) 0,95; intervalo de confianza ó 95% (IC 95%) 0,73-1,23; p=0,677]. Non obstante, o uso de eplerenona asociouse a unha menor mortalidade cardiovascular (HR 0,55; IC 95% 0,35-0,85; p=0,008) e a unha menor mortalidade por todas as causas (HR 0,67; IC 95% 0,47-0,95; p=0,027). A incidencia de suspensión do fármaco debido a efectos adversos (HR 0,58; IC 95% 0,40-0,85; p=0,005) e debido a calquera causa (HR 0,70; IC 95% 0,51-0,97; p=0,033) foi menor nos pacientes a tratamento con eplerenona. CONCLUSIÓNS: Neste estudo observacional en vida real de pacientes con IC-FEr, con emparellamento por puntuación de propensión, non observamos unha diferenza significativa entre o tratamento con eplerenona ou espironolactona en canto á incidencia acumulada do evento combinado mortalidade cardiovascular ou ingreso por IC. Non obstante, a eplerenona asociouse a unha menor mortalidade cardiovascular e a unha menor mortalidade por todas as causas en comparación con espironolactona.es_ES
dc.description.abstract[Abstract] INTRODUCTION: Spironolactone and eplerenone are both recommended for the treatment of heart failure and reduced ejection fraction (HFrEF) according to practice guidelines, as both drugs demonstrated consistent reductions of mortality and morbidity in these patients. However, given the absence of direct comparative studies, it is not known whether any differences regarding their prognostic benefit can exist between them. OBJECTIVES: We aimed to evaluate the effectiveness of spironolactone and eplerenone in patients with HFrEF in a real-world clinical setting. METHODS: Using Fine-Gray´s competing risk regression, we compared the clinical outcomes of 293 patients with chronic heart failure (HF) and left ventricular ejection fraction <40% treated with eplerenone and 293 propensity-score matched individuals treated with spironolactone. Study subjects were selected from a prospective cohort of 1404 ambulatory patients with HFrEF seen since 2010 to 2019 in a single specialized HF clinic, among which 992 received a mineralocorticoid receptor antagonist at baseline. Median follow-up was 3.95 years. RESULTS: No statistically significant differences between patients treated with eplerenone versus spironolactone were observed with regard to the risk of the primary composite end-point cardiovascular death or HF hospitalization [hazard ratio (HR) 0.95; 95% confidence interval (95% CI) 0.73-1.23; p=0.677]. However, eplerenone use was associated to lower cardiovascular mortality (HR 0.55; 95% CI 0.35-0.85; p=0.008) and lower all-cause mortality (HR 0.67; 95% CI 0.47-0.95; p=0.027). The incidence of drug suspension due to side effects (HR 0.58; 95% CI 0.40-0.85; p=0.005) and drug suspension due to any reason (HR 0.70; 95% CI 0.51-0.97; p=0.033) were lower among patients treated with eplerenone. CONCLUSIONS: In this observational, real-world, propensity-score matched study of patients with HFrEF, no statistically significant differences between patients treated with eplerenone versus spironolactone were observed with regard to the risk of the primary composite end-point cardiovascular death or HF hospitalization. However, eplerenone was associated to lower cardiovascular mortality and lower all-cause mortality than spironolactone.es_ES
dc.language.isospaes_ES
dc.rightsOs titulares dos dereitos de propiedade intelectual autorizan a visualización do contido desta tese a través de Internet, así como a súa reproducción, gravación en soporte informático ou impresión para o seu uso privado e/ou con fins de estudo e de investigación. En nengún caso se permite o uso lucrativo deste documento. Estos dereitos afectan tanto ó resumo da tese como o seu contido Los titulares de los derechos de propiedad intelectual autorizan la visualización del contenido de esta tesis a través de Internet, así como su repoducción, grabación en soporte informático o impresión para su uso privado o con fines de investigación. En ningún caso se permite el uso lucrativo de este documento. Estos derechos afectan tanto al resumen de la tesis como a su contenidoes_ES
dc.subjectInsuficiencia cardíaca-Tratamientoes_ES
dc.titleEfectividad y seguridad de los inhibidores del receptor mineralocorticoide en el tratamiento de la insuficiencia cardiaca: estudio comparativo en vida reales_ES
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesises_ES
dc.rights.accessinfo:eu-repo/semantics/openAccesses_ES


Ficheiros no ítem

Thumbnail

Este ítem aparece na(s) seguinte(s) colección(s)

Mostrar o rexistro simple do ítem