Modificación genética de células madre mesenquimales con polímeros activados con hidrazona
Ver/ abrir
Use este enlace para citar
http://hdl.handle.net/2183/31597Coleccións
- Bioloxía, Grao en [439]
Metadatos
Mostrar o rexistro completo do ítemTítulo
Modificación genética de células madre mesenquimales con polímeros activados con hidrazonaTítulo(s) alternativo(s)
Modificación xenética de células nai mesenquimais con polímeros activados con hidrazonaGenetic modification of mesenchymal stem cells via hydrazone-activated polymers
Autor(es)
Director(es)
Rey-Rico, AnaEstévez-Pérez, Graciela
Data
2022Centro/Dpto/Entidade
Universidade da Coruña. Facultade de CienciasDescrición
Traballo fin de grao (UDC.CIE). Bioloxía. Curso 2021/2022Resumo
[Resumen]: Las células madre mesenquimales (MSCs) presentan un gran potencial en
medicina regenerativa y terapia génica como consecuencia de sus múltiples
propiedades, entre las que destacan su capacidad de renovación y
diferenciación a distintos linajes mesodérmicos.
Dentro de los vectores utilizados en terapia génica, los polímeros activados con
hidrazona han sido muy estudiados en los últimos años debido a su gran
versatilidad química y reducida citotoxicidad. Estos sistemas son obtenidos
mediante la co-funcionalización del polímero con grupos hidrazona (P2) con un
aldehído catiónico (T1) necesario para la interacción con el ADN y un aldehído
hidrofóbico (T2, T4, T5) responsable de reducir la citotoxicidad y mejorar la
solubilidad. Los polímeros resultantes presentan carácter anfipático y
capacidad de autoensamblaje.
En el presente trabajo se estudiaron diferentes formulaciones de polímero cofuncionalizado
como vector no viral para comprobar su capacidad de
transferencia génica en una línea celular inmortalizada de MSCs (iMSCs) con
un plásmido de ADN que contiene el gen reportero, lacZ (placZ). Los resultados
obtenidos sugieren que la formulación estudiada, T1P2T5, mostró una reducida
citotoxicidad promoviendo valores detectables de actividad de β-galactosidasa. [Resumo]: As células nai mesenquimais (MSCs) presentan un gran potencial en medicina
rexenerativa e terapia xénica como consecuencia das súas múltiples
propiedades, entre as que destacan a súa capacidade de renovación e
diferenciación aos distintos linaxes mesodérmicos.
Dentro dos vectores utilizados en terapia xénica, os polímeros activados con
hidrazona foron moi estudados nos últimos anos debido a súa gran
versatilidade química e reducida citotoxicidade. Estes sistemas foron obtidos
mediante a co-funcionalización do polímero con grupos hidrazona (P2) cun
aldehído catiónico (T1) necesario para a interacción co ADN e un aldehído
hidrofóbico (T2, T4 e T5) responsable de reducir a citotoxicidade e mellorar a
solubilidade. Os polímeros resultantes presentan carácter anfipático e
capacidade de autoensamblaxe.
No presente traballo foron estudadas diferentes formulacións de polímero cofuncionalizado
como vector non viral para comparar a súa capacidade de
transferencia xénica nunha liña celular inmortalizada de MSCs (iMSCs) cun
plásmido de ADN que contén o xen reporteiro, lacZ (placZ). Os resultados
obtidos suxiren que a formulación estudada, T1P2T5, mostrou unha reducida
citotoxicidade promovendo valores detectables de actividade β-galactosidasa. [Abstract]:
Mesenchymal Stem Cells (MSCs) have a great potential in regenerative
medicine and gene therapy due to their multiple properties, including their
capacity for renewal and differentiation into different mesodermal lineages.
Among the vectors used in gene therapy, hydrazone-activated polymers have
been extensively studied in recent years. The reason for this remains in their
great chemical versatility and reduced cytotoxicity. These systems are obtained
by co-functionalizing the polymer with hydrazone groups (P2) with a cationic
aldehyde (T1) necessary for interacting with DNA and a hydrophobic aldehyde
(T2, T4, T5) responsible for reducing cytotoxicity an improving solubility. The
resulting polymers show amphipathic character and self-assembly capacity.
In the present study, different formulations of co-functionalized polymers were
tested as non-viral vectors by evaluating their gene transference capacity in an
immortalized MSCs line (iMSCs) with a DNA plasmid containing the reporter
gene, lacZ (placZ). The results obtained suggest that the formulation studied,
T1P2T5, showed reduced cytotoxicity promoting detectable β-galactosidase
activity values.
Palabras chave
Células madre mesenquimales (MSCs)
Polímero activado con hidrazona
Aldehído catiónico
Aldehído hidrofóbico
Plásmido reportero lacZ
Transfección
Células nai mesenquimais (MSCs)
Plásmido reporteiro lacZ
Mesenchymal stem cells (MSCs)
Hydrazone-activated polymer
Cationic aldehyde
Hydrophobic aldehyde
LacZ reporter plasmid
Transfection
Polímero activado con hidrazona
Aldehído catiónico
Aldehído hidrofóbico
Plásmido reportero lacZ
Transfección
Células nai mesenquimais (MSCs)
Plásmido reporteiro lacZ
Mesenchymal stem cells (MSCs)
Hydrazone-activated polymer
Cationic aldehyde
Hydrophobic aldehyde
LacZ reporter plasmid
Transfection
Dereitos
Os titulares dos dereitos de propiedade intelectual autorizan a visualización do contido deste traballo a través de Internet, así como a súa reproducción, gravación en soporte informático ou impresión para o seu uso privado e/ou con fins de estudo e de investigación. En nengún caso se permite o uso lucrativo deste documento. Estos dereitos afectan tanto ó resumo do traballo como o seu contido Los titulares de los derechos de propiedad intelectual autorizan la visualización del contenido de este trabajo a través de Internet, así como su repoducción, grabación en soporte informático o impresión para su uso privado o con fines de investigación. En ningún caso se permite el uso lucrativo de este documento. Estos derechos afectan tanto al resumen del trabajo como a su contenido