Role of Connexin43 in Triple Negative Breast Cancer and Skin Regeneration After Oncological Treatments

Use este enlace para citar
http://hdl.handle.net/2183/30713Coleccións
- Teses de doutoramento [2227]
Metadatos
Mostrar o rexistro completo do ítemTítulo
Role of Connexin43 in Triple Negative Breast Cancer and Skin Regeneration After Oncological TreatmentsAutor(es)
Director(es)
Mayan, María D.Acea Nebril, Benigno
Data
2022Resumo
[Resumen]
El cáncer de mama es el tumor más diagnosticado en todo el mundo y representa la
quinta causa de mortalidad por cáncer a nivel mundial. Se trata de una enfermedad muy
heterogénea, y uno de sus subtipos, el cáncer de mama triple negativo (TNBC), se
caracteriza por presentar mayor agresividad y peor pronóstico, careciendo actualmente
de terapias dirigidas eficientes. Entre las estrategias emergentes para tratar el TNBC,
es importante destacar las terapias dirigidas al EGFR y la inmunoterapia. Dentro del
TNBC son especialmente interesantes los tumores con mutaciones en BRCA1/2, que
presentan deficiencias en la reparación del daño en el ADN por recombinación
homóloga. La novedosa y prometedora estrategia representada por los inhibidores de
PARP (PARPi) aprovecha esta situación y provoca acumulación de daño en el ADN y la
consiguiente muerte celular en los tumores con mutaciones BRCA1/2. Sin embargo, los
PARPi también se asocian a resistencia tanto de novo como adquirida, lo que acentúa
la necesidad de diseñar nuevas estrategias terapéuticas que aborden esta problemática.
Las conexinas (Cxs) son proteínas que forman hemicanales y uniones comunicantes
(GJs), y participan en la comunicación celular así como en funciones independientes de
canal. Se ha descrito que la Cx43 está altamente desregulada en cáncer de mama,
sugiriendo que se trata de un supresor tumoral condicional. Sin embargo, todavía existe
controversia y su función en la patogénesis y el desarrollo del cáncer de mama depende
del subtipo tumoral y está lejos de ser dilucidado.
El objetivo principal de esta tesis fue investigar la implicación de la Cx43 (i) en el TNBC,
(ii) en la interacción del TNBC con el microambiente tumoral, como fibroblastos y células
natural killer (NK) y (iii) en la respuesta al PARPi olaparib. Empleando muestras
derivadas de pacientes con cáncer de mama y líneas celulares humanas de TNBC se
detectó que la Cx43 estaba profundamente desregulada, y más significativamente en el
TNBC. Tras la restauración de Cx43 mediante transfección plasmídica en células TNBC,
la proteína se localizó principalmente en la zona perinuclear y, en cierta medida, en la
membrana plasmática, donde formó GJs funcionales. Las células TNBC HCC1937 y
MDAMB231 en las que se restauró la Cx43 mostraron una reducción significativa de la
proliferación celular 2D y 3D, formación de colonias y migración, así como una reversión
de la transición epitelio-mesénquima, resensibilización a Anoikis y una mejora en la
adhesión a la proteína de matriz extracelular colágeno I. Las células TNBC HCC1937
con mutación BRCA1 restituidas para la Cx43 desencadenaron una respuesta
antitumoral más citotóxica por las células primarias y EGFR-CAR NKs que las células
tumorales wild type, presumiblemente de forma independiente a la actividad de GJs.
Además, la restitución de Cx43 en las HCC1937 las resensibilizó al olaparib, al que las
células wild type presentan resistencia de novo, detectándose una reducción de la
proliferación y la formación de colonias, acumulación de daño en el ADN y de
senescencia, aumento de la producción de especies reactivas de oxígeno y, finalmente,
aumento de la apoptosis mediada por caspasa 3. Estos resultados se recapitularon
asimismo en células de carcinoma de ovario con mutación BRCA1.
Un objetivo adicional de esta tesis fue abordar un problema clínico aún no resuelto como
es la alteración en la cicatrización de heridas y estructura cutánea en pacientes
oncológicos después de la radio- o la quimio-terapia. La estrategia propuesta, basada
en la combinación del polifenol natural oleuropeína y el inhibidor de p38 BIRB796, actúa
sobre la expresión/función de Cx43 y la senescencia celular en fibroblastos humanos
irradiados, reduciendo Cx43 pero restaurando su funcionalidad, mejorando la
senescencia celular-producción de SASP sobreestimulados por la radioterapia y
favoreciendo la migración in vitro.
Estos hallazgos indican que la Cx43 podría utilizarse como una doble diana terapéutica
capaz de reducir la malignidad tumoral y resensibilizar las células TNBC con mutación
BRCA1 a la inmunoterapia con NKs y al PARPi olaparib, así como de contribuir a mejorar la cicatrización de heridas cutáneas tras la radioterapia. [Resumo]
O cancro de mama é o tumor máis diagnosticado en todo o mundo e representa a quinta
causa de mortalidade por cancro a nivel mundial. Trátase dunha enfermidade moi
heteroxénea, e un dos seus subtipos, o cancro de mama triple negativo (TNBC),
caracterízase por presentar maior agresividade e peor prognóstico, carecendo
actualmente de terapias dirixidas eficientes. Entre as estratexias emerxentes para tratar
o TNBC, é importante salientar as terapias dirixidas ao EGFR e a inmunoterapia. Dentro
do TNBC son especialmente interesantes os tumores con mutacións en BRCA1/2, que
presentan deficiencias na reparación do dano no ADN por recombinación homóloga. A
nova e prometedora estratexia representada polos inhibidores de PARP (PARPi)
aproveita esta situación e provoca acumulación de dano no ADN e a consecuente morte
celular nos tumores con mutacións BRCA1/2. Con todo, os PARPi tamén se asocian a
resistencia tanto de novo como adquirida, o que acentúa a necesidade de deseñar
novas estratexias terapéuticas que aborden esta problemática.
As conexinas (Cxs) son proteínas que forman hemicanles e unións comunicantes (GJs),
e participan na comunicación celular así como en funcións independentes de canle.
Describiuse que a Cx43 está altamente desregulada en cancro de mama, suxerindo que
se trata dun supresor tumoral condicional. Con todo, aínda existe controversia e a súa
función na patoxénese e o desenvolvemento do cancro de mama depende do subtipo
tumoral e está lonxe de ser dilucidado.
O obxectivo principal desta tese foi investigar a implicación da Cx43 (i) no TNBC, (ii) na
interacción do TNBC co microambiente tumoral, como fibroblastos e células natural
killer (NK) e (iii) na resposta ao PARPi olaparib. Empregando mostras derivadas de
pacientes con cancro de mama e liñas celulares humanas de TNBC detectouse que a
Cx43 estaba profundamente desregulada, e máis significativamente no TNBC. Tras a
restauración de Cx43 mediante transfección plasmídica en células TNBC, a proteína
localizouse principalmente na zona perinuclear e, en certa medida, na membrana
plasmática, onde formou GJs funcionais. As células TNBC HCC1937 e MDAMB231 nas
que se restaurou a Cx43 amosaron unha redución significativa da proliferación celular
2D e 3D, da formación de colonias e da migración, así como unha reversión da transición
epitelio-mesénquima, resensibilización a Anoikis e unha mellora na adhesión á proteína
de matriz extracelular coláxeno I. As células TNBC HCC1937 con mutación BRCA1
restituídas para a Cx43 desencadearon unha resposta antitumoral máis citotóxica polas
células primarias e EGFR-CAR NKs que as células tumorais wild type, presumiblemente
de forma independente á actividade de GJs. Ademais, a restitución de Cx43 nas
HCC1937 resensibilizounas ao olaparib, ao que as células wild type presentan
resistencia de novo, detectándose unha redución da proliferación e a formación de
colonias, acumulación de dano no ADN e de senescencia, aumento da produción de
especies reactivas de osíxeno e, finalmente, aumento da apoptose mediada por
caspasa 3. Estes resultados se recapitularon así mesmo en células de carcinoma de
ovario con mutación BRCA1.
Un obxectivo adicional desta tese foi abordar un problema clínico aínda non resolvido
como é a alteración na cicatrización de feridas e estrutura cutánea en pacientes
oncolóxicos despois da radio- ou a quimio-terapia. A estratexia proposta, baseada na
combinación do polifenol natural oleuropeína e o inhibidor de p38 BIRB796, actúa sobre
a expresión/función de Cx43 e a senescencia celular en fibroblastos humanos
irradiados, reducindo Cx43 pero restaurando a súa funcionalidade, mellorando a
senescencia celular-produción de SASP sobreestimulados pola radioterapia e
favorecendo a migración in vitro.
Estes achados indican que a Cx43 podería utilizarse como unha dobre diana terapéutica
capaz de reducir a malignidade tumoral e resensibilizar as células TNBC con mutación
BRCA1 á inmunoterapia con NKs e ao PARPi olaparib, así como de contribuír a mellorar a cicatrización de feridas cutáneas tras a radioterapia. [Abstract] Breast cancer is the most diagnosed cancer worldwide and represents the fifth cause of
cancer mortality globally. It is a highly heterogeneous disease, and one of its subtypes,
triple negative breast cancer (TNBC), is characterized by the highest aggressiveness
and poorest prognosis, currently lacking efficient targeted therapies. Among emerging
strategies to treat TNBC, EGFR-targeted therapies and immunotherapy are being
critical. Of particular interest within TNBC are BRCA1/2 mutated tumours, which are
deficient in DNA damage repair by homologous recombination. The promising new
strategy represented by PARP inhibitors (PARPi) can take advantage of this situation
and lead to DNA damage accumulation and cell death in BRCA1/2 mutated tumours.
However, PARPi have also been associated with both de novo and acquired resistance,
accentuating the need to design new therapeutic strategies to address this issue.
Connexins (Cxs) are hemichannel and gap junction (GJ)-forming proteins involved in
cellular communication and channel-independent functions. Cx43 has been reported to
be highly dysregulated in breast cancer and suggested as a conditional tumour
suppressor. However, there is still controversy and its role in the pathogenesis and
development of breast cancer depends on the subtype and is far from being elucidated.
The main aim of this thesis was to investigate the role of Cx43 (i) in TNBC, (ii) in the
interaction of TNBC with the tumour microenvironment such as fibroblasts and natural
killer (NK) cells and (iii) in the response to PARPi olaparib. Cx43 was found to be deeply
downregulated in human breast cancer patient-derived samples and cell lines, and even
more in TNBC. Upon restoration of Cx43 by plasmid transfection of TNBC cells, Cx43
mainly localized perinuclearly and to some extent at the plasma membrane, where it
formed functional GJs. Cx43-restituted TNBC HCC1937 and MDAMB231 cells showed
reduced 2D and 3D proliferation, colony formation and migration, epithelialmesenchymal
transition reversion, resensitization to Anoikis and improved adhesion to
extracellular matrix protein collagen I. Cx43-restored TNBC BRCA1 mutated HCC1937
cells triggered a more cytotoxic antitumour response of primary and EGFR-CAR-NK cells
than wild type tumour cells, presumably in a GJ-independent manner. Moreover, Cx43
restitution in these cells distinctly resensitized them to olaparib, to which the wild type
cells are de novo resistant, via reduced proliferation and colony formation, DNA damage
and senescence accumulation, enhanced reactive oxygen species production and
eventually increased caspase 3-mediated apoptosis. These results were further
recapitulated in BRCA1 mutated ovarian carcinoma cells.
An additional objective of this thesis was to address the unsolved clinical burden of
wound healing impairment in oncological patients after radio- or chemo-therapy. The
proposed strategy, based on the combination of natural polyphenol oleuropein and p38
inhibitor BIRB796, targets Cx43 expression/function and cellular senescence in
irradiated human fibroblasts, reducing Cx43 but restoring its functionality, ameliorating
overstimulated cellular senescence-SASP production and improving in vitro migration.
These findings support Cx43 as a double therapeutic target capable of reducing tumoral
malignancy and resensitizing TNBC BRCA1 mutated cells to NK immunotherapy and
PARPi, and of improving wound healing after radiotherapy.
Palabras chave
Mamas-Cáncer-Investigación
Inmunoterapia
Proteínas-Inhibidores
Conexinas
Piel-Lesiones y heridas-Tratamiento
Inmunoterapia
Proteínas-Inhibidores
Conexinas
Piel-Lesiones y heridas-Tratamiento
Dereitos
Os titulares dos dereitos de propiedade intelectual autorizan a visualización do contido desta tese a través de Internet, así como a súa reproducción, gravación en soporte informático ou impresión para o seu uso privado e/ou con fins de estudo e de investigación. En nengún caso se permite o uso lucrativo deste documento. Estos dereitos afectan tanto ó resumo da tese como o seu contido Los titulares de los derechos de propiedad intelectual autorizan la visualización del contenido de esta tesis a través de Internet, así como su repoducción, grabación en soporte informático o impresión para su uso privado o con fines de investigación. En ningún caso se permite el uso lucrativo de este documento. Estos derechos afectan tanto al resumen de la tesis como a su contenido