Emoción arquitectónica, vibraciones del espacio. Evaluación estética de fragmentos sensoriales de Peter Zumthor

Abstract

[Resumen] Toda obra actúa como un instrumento de comunicación. Por eso, su valor arquitectónico reside en su capacidad de transmitir emociones. El objetivo de este estudio consiste en indagar cómo se produce la emoción arquitectónica, analizando los mecanismos que permiten descifrar sus significados y aquellos elementos arquitectónicos que los materializan. Para evidenciar la relevancia de una correcta transmisión de las intenciones poéticas se descodificó la idea guía del pabellón suizo para la expo de Hannover 2000, Swiss Sound Box, compuesto por Peter Zumthor. Su objetivo de crear un espacio donde aislarse y perderse es concretado a partir de dos analogías perfectamente entrelazadas. Una analogía de carácter metonímico, donde la caja de resonancia aísla el ruido exterior, siendo su propia música lo que impregna todo el lugar mediante su secuencia estructurada como una pieza musical. A su vez, como una vez aislado es natural perderse, crea la atmósfera de un bosque donde sus sorpresas espaciales incitan moverse dentro de él; una metáfora estructural que forma parte de todo un haz de remisiones rico en analogías, un ejemplo perfecto de como la arquitectura transmite sentido sin necesidad de palabras. Verbalizar la relación entre los significados y su materialización permitirá su aplicación en el análisis de obras arquitectónicas similares, a su vez, facilitará al perceptor su lectura bajo un nivel de significación más profundo, para llegar a vibrar con los espacios que experimenta suscitando la emoción.

[Resumo] Toda obra actúa como un instrumento de comunicación. Por iso, o seu valor arquitectónico reside na súa capacidade de transmitir emocións. O obxectivo deste estudo consiste en indagar como se produce a emoción arquitectónica, analizando os mecanismos que permiten descifrar os seus significados e aqueles elementos arquitectónicos que os materializan. Para evidenciar a relevancia dunha correcta transmisión das intencións poéticas se descodificó a idea guía do pavillón suízo para a expo de Hannover 2000, Swiss Sound Box, composto por Peter Zumthor. O seu obxectivo de crear un espazo onde illarse e perderse é concretado a partir de dous analogías perfectamente entrelazadas. Unha analogía de carácter metonímico, onde a caixa de resonancia illa o ruído exterior, sendo a súa propia música o que impregna todo o lugar mediante a súa secuencia estruturada como unha peza musical. Á súa vez, como unha vez illado é natural perderse, crea a atmosfera dun bosque onde as súas sorpresas espacia is incitan moverse dentro del; unha metáfora estrutural que forma parte de todo un feixe de remisións rico en analogías, un exemplo perfecto de como a arquitectura transmite sentido sen necesidade de palabras. Verbalizar a relación entre os significados e a súa materialización permitirá a súa aplicación na análise de obras arquitectónicas similares, á súa vez, facilitará ao perceptor a súa lectura baixo un nivel de significación máis profundo, para chegar a vibrar cos espazos que experimenta suscitando a emoción.

[Abstract] Every architecture piece acts asan instrument of communication. Therefore, its value lies in its capacity to transmit emotions. The aim of this study is to investigate how emotion in architecture is produced, analyzing the mechanisms that allow us to decipher its meanings and those architectural elements that materialize them. To demonstrate the relevance of a correct transmission of poetic intentions, the guiding idea of the Swiss pavilion for the Hannover Expo 2000, Swiss Sound Box, composed by Peter Zumthor, was decoded. His goal of creating a space in which to isolate oneself and lose oneself is realized through two perfectly intertwined analogies. An analogy of metonymic character, where the sound box isolates the outside noise, being its own music what permeates the whole place through its sequence structured as a piece of music. In turn, as once isolated it is natural to get lost, it creates the atmosphere of a forest where its spatial surprises incite to move within it; a structural metaphor that is part of a whole bundle of referrals rich in analogies, a perfect example of how architecture conveys meaning without the need for words. Verbalizing the relationship between meanings and their materialization will allow its application in the analysis of similar architectural works, in turn, will facilitate the perceiver its reading under a deeper level of significance, to get to vibrate with the spaces he experiences arousing emotion.