Arquitectura de límites difusos: nueva arquitectura-paisaje japonesa
Use este enlace para citar
http://hdl.handle.net/2183/26287Coleccións
Metadatos
Mostrar o rexistro completo do ítemTítulo
Arquitectura de límites difusos: nueva arquitectura-paisaje japonesaAutor(es)
Director(es)
Prieto López, Juan IgnacioData
2020Centro/Dpto/Entidade
Universidade da Coruña. Escola Técnica Superior de ArquitecturaDescrición
Traballo fin de grao (UDC.ETSA). Estudos en arquitectura. Curso 2019/2020Resumo
[Resumo] A través da idea de que a arquitectura xaponesa é unha arquitectura de espazos e sensacións ligadas á paisaxe, o obxetivo deste traballo vai ser tratar de explicar a traducción contemporánea desta idea en base a unha serie de conceptos extraídos da tradición nipona. No traballo realízase unha lectura da arquitectura contemporánea en base a tres conceptos espaciais tradicionais, apoiándonos no texto de Toyo Ito de Arquitectura de Límites Difusos como punto de partida para unha nova concepción da paisaxe e a redefinición deses mesmos conceptos. A partires desta redefinición, iníciase unha análise do espacio tradicional en clave contemporánea que, no seu conxunto, está a dar lugar a unha nova arquitectura-paisaxe xaponesa. [Resumen] A través de la idea de que la arquitectura japonesa es una arquitectura de espacios y sensaciones ligadas al paisaje, el objetivo de este trabajo será tratar de explicar la traducción contemporánea de esta idea basándonos en una serie de conceptos extraídos de la tradición nipona. En el trabajo se realiza una lectura de la arquitectura contemporánea en base a tres conceptos espaciales tradicionales, apoyándonos en el texto de Toyo Ito de Arquitectura de Límites Difusos como punto de partida para una nueva concepción del paisaje y la redefinición de esos mismos conceptos. A partir de esta redefinición, se inicia un análisis del espacio tradicional en clave contemporánea que, en su conjunto, está dando lugar a una nueva arquitectura-paisaje japonesa. [Abstract] Throughout the idea of Japanese architecture as an architecture of spaces and sensations related to landscape, the objective of our work will be try to explain the contemporary understanding of this idea relying on various traditional concepts. Inside this research work, we are going to do a study of the contemporary architecture based on three traditional spatial concepts, using Blurring Architecture by Toyo Ito as a starting point for a new landscape understanding and redefinition of those concepts. Through this redefinition, we are going to start a study of traditional space in contemporary terms that generates a new Japanese landscape architecture.
Palabras chave
Paisaje
Tradición
Continuidad
Transparencia
Homogeneidad
Paisaxe
Homoxeneidade
Landscape
Tradition
Continuity
Transparency
Tradición
Continuidad
Transparencia
Homogeneidad
Paisaxe
Homoxeneidade
Landscape
Tradition
Continuity
Transparency