Mostrar o rexistro simple do ítem

dc.contributor.advisorRisso, Alicia
dc.contributor.advisorGonzález Vázquez, Ana Isabel
dc.contributor.advisorPeralbo, Manuel (Titor)
dc.contributor.authorJusto-Alonso, Ania
dc.date.accessioned2018-04-25T14:20:29Z
dc.date.issued2018
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/2183/20636
dc.descriptionPrograma Oficial de Doutoramento en Desenvolvemento Psicolóxico, Aprendizaxe e Saúde. 5034V01es_ES
dc.description.abstract[Resumen] Los constructos de esquizofrenia y disociación han estado relacionados desde su definición, y ambas áreas han atravesado periodos de vinculación y distanciamiento a lo largo de la historia. El estudio conjunto de ambos fenómenos tiene relevancia para el diagnóstico diferencial de estos trastornos, para discriminar su posible potenciación y potenciales factores etiopatológicos comunes, pero sobre todo para planificar intervenciones terapéuticas más específicas en función de los perfiles sintomáticos en pacientes esquizofrénicos. La identificación y caracterización de un subgrupo con elevados niveles de disociación, imprescindible para avanzar en la comprensión de estos fenómenos, no había sido abordado hasta la fecha de una manera global, ni a nivel clínico ni psicopatológico. De cara a evaluar pacientes con distintos niveles de gravedad y perfiles funcionales, se reclutó a los sujetos en varios dispositivos asistenciales. En total la muestra está formada por 123 pacientes que habían sido diagnosticados de algún subtipo de esquizofrenia. Los resultados indican que existe un subgrupo con niveles mayores de disociación y con características diferenciales clínicas y psicopatológicas, que hemos denominado esquizofrenia subtipo disociativo. Este subgrupo se encuentra representado en todo el espectro esquizofrénico, si bien predomina en los dispositivos que atienden a pacientes con una mayor refractariedad.es_ES
dc.description.abstract[Resumo] Os constructos de esquizofrenia e disociación estiveron relacionados desde a súa definición, e ambas áreas atravesaron periodos de apego e desapego ó longo da historia. O estudio conxunto de ambos fenómenos ten relevancia para a diagnose diferencial destos trastornos, para discriminar a súa posible potenciación e potenciais factores etiopatolóxicos comúns, pero por riba de todo para planificar intervencións terapéuticas máis específicas en función dos perfís sintomáticos en doentes esquizofrénicos. A identificación e caracterización dun subgrupo con elevados niveis de disociación, imprescindible para avanzar na comprensión destes fenómenos, non fora abordado ata esta data dunha maneira global, nin a nivel clínico nin psicopatolóxico. De cara a avaliar doentes con distintos niveis de gravidade e perfís funcionais, os suxeitos foron recrutados en varios dispositivos asistenciais. En total, a mostra está formada por 123 doentes que foran diagnosticados dalgún subtipo de esquizofrenia. Os resultados indican que existe un subgrupo con niveis maiores de disociación e con características diferenciais clínicas e psicopatolóxicas, que denominamos esquizofrenia subtipo disociativo. Este subgrupo atópase representado en todo o espectro esquizofrénico, se ben predomina nos dispositivos que atenden a doentes cunha maior refractariedade.es_ES
dc.description.abstract[Abstract] Schizophrenia and dissociation have been related since their definition and both areas have crossed binding and distancing periods throughout history. The joint study of both phenomena has relevance for the differential diagnose of those disorders, in order to discriminate their possible potentiation and potential etiopathogenic common factors, but, overall to plan therapeutic intervention, more specific considering the symptomatic profiles in schizophrenic patients. The identification and characterization of a subgroup with high dissociation levels, necessary to advance in the understanding of this phenomena, has not been undertook until today, not a clinical level nor psychopathological. In order to evaluate patients with different levels of severity and functional profiles, some people were recruited in various mental health services. In addition, the sample is formed by 123 patients that have been diagnosed for some type of schizophrenia. The result indicate that it exists a subgroup with higher dissociation levels and with different clinical and psychopathological features, that we have called dissociate subgroup schizophrenia. This subgroup is represented in all the schizophrenic spectrum, even though it is more predominant in the devices that care about patients with more refractory.es_ES
dc.language.isospaes_ES
dc.rightsAtribución-NoComercial-SinDerivadas 3.0 Españaes_ES
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/es/*
dc.subjectEsquizofrenia-Investigaciónes_ES
dc.subjectPsicopatologíaes_ES
dc.subjectDisociación (Psicología)es_ES
dc.titleEsquizofrenia: subtipo disociativo. Identificación y caracterizaciónes_ES
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesises_ES
dc.rights.accessinfo:eu-repo/semantics/embargoedAccesses_ES
dc.date.embargoEndDate2018-10-20es_ES
dc.date.embargoLift2018-10-20


Ficheiros no ítem

Thumbnail
Thumbnail

Este ítem aparece na(s) seguinte(s) colección(s)

Mostrar o rexistro simple do ítem