Mostrar o rexistro simple do ítem

dc.contributor.advisorMeilán Devesa, José Ramón
dc.contributor.authorGuerreiro Prieto, Luis
dc.contributor.otherUniversidade da Coruña. Escola Universitaria de Fisioterapiaes_ES
dc.date.accessioned2018-04-20T07:33:45Z
dc.date.available2018-04-20T07:33:45Z
dc.date.issued2017
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/2183/20572
dc.description.abstract[Resumen] Introducción: La inestabilidad glenohumeral abarca un espectro de trastornos. Estos varían desde una subluxación menor hasta una luxación completa en la que las superficies articulares de la articulación glenohumeral ya no están en contacto. La inestabilidad puede ser anterior, posterior o multidireccional. La estabilidad funcional de la articulación glenohumeral puede ser definida como la mantención del alineamiento del centro de la cabeza humeral dentro de la cavidad glenoidea durante el movimiento, logrado mediante la sincronización precisa de mecanismos estáticos y dinámicos. Objetivo: El objetivo principal es identificar los mejores tratamientos fisioterápicos en cuanto a no recidivas. Los objetivos secundarios son determinar si el tratamiento de fisioterapia fracasa o no e identificar los aspectos en los que mejoran los pacientes. Material y método: Se realiza una revisión bibliográfica, llevando a cabo la búsqueda en las bases de datos Pubmed, PEDro, Cochrane Library y Scopus entre los meses de marzo y abril de 2017. Se seleccionan artículos publicados en inglés, español y portugués. Resultados: se seleccionan 8 artículos. La población diana ha sido en su mayoría pacientes con luxación traumática de hombro o bien atletas jóvenes que presentan inestabilidad anterior de origen traumático. Las medidas más evaluadas son: fuerza muscular, rango de movimiento, dolor y la discapacidad e inestabilidad del hombro. Conclusiones: Los mejores tratamientos fisioterápicos en cuanto a no recidivas son la inmovilización con cabestrillo; hielo; electroterapia; ejercicio terapéutico usando el body blade; ejercicios isométricos; ejercicios activos asistidos para el rango de movimiento; ejercicios pliométricos; ejercicios en cadena cinética cerrada y cadena cinética abierta; estabilizaciones rítmicas; ejercicios isotónicos y facilitación neuromuscular propioceptiva para mejorar el control neuromuscular; tape postural; facilitación de la escápula vía feedback táctil; estiramientos pasivos de la cápsula y reentrenamiento funcional de patrones de movimiento.es_ES
dc.description.abstract[Abstract] Background: Glenohumeral instability encompasses a spectrum of disorders. These range from a minor subluxation to a complete dislocation in which the articular surfaces of the glenohumeral joint are no longer in contact. Instability can be anterior, posterior or multidirectional. The functional stability of the glenohumeral joint can be fixed as maintaining the alignment of the center of the humeral head within the glenoid cavity during movement, achieved by precised synchronization of the static and dynamic mechanisms. Objetive: The main objective is to identify the best physiotherapeutic treatments in terms of no recurrence. Secondary objectives are to determine whether physiotherapy treatment fails or not and to identify the areas in which patients improve. Methods: A bibliographic review was performed carrying out the search in Pubmed, PEDro, Cochrane Library and Scopus databases between March and April 2017. Articles published in English, Spanish and Portuguese are selected. Outcomes: 8 articles are selected. The target population has been mostly patients with traumatic shoulder dislocation or young athletes who presented anterior instability of traumatic origin. The most evaluated measures are muscle strength, range of motion, pain and disability and shoulder instability. Conclusions: The best physiotherapeutic treatments in terms of no recurrence are sling immobilization; ice; electrotherapy; therapeutic exercise using the body blade; isometric exercises; assisted active exercises for range of motion; plyometric exercises; exercises in closed kinetic chain and open kinetic chain; rhythmic stabilizations; isotonic exercises and propioceptive neuromuscular facilitation to improve neuromuscular control; postural tape; facilitation of the scapula via tactile feedback; passive stretching of the capsule and re-training functional movement patterns.es_ES
dc.description.abstract[Resumo] Introdución: A inestabilidade glenohumeral abarca un espectro de trastornos. Estes varían dende unha subluxación menor ata unha luxación completa na que as superficies articulares da articulación glenohumeral xa non están en contacto. A inestabilidade pode ser anterior, posterior ou multidireccional. A inestabilidade funcional da articulación glenohumeral pode ser definida como o mantemento da aliñación do centro da cabeza humeral dentro da cavidade glenoidea durante o movemento, logrado mediante a sincronización precisa de mecanismos estáticos e dinámicos. Obxectivo: O obxectivo principal é identificar os mellores tratamentos fisioterápicos en canto a non recidivas. Os obxectivos secundarios son determinar si o tratamento de fisioterapia fracasa ou non e identificar os aspectos nos que melloran os pacientes. Material e método: Fíxose unha revisión bibliográfica, levando a cabo a busca nas bases de datos Pubmed, PEDro, Cochrane Library e Scopus entre os meses de marzo e abril de 2017. Selecciónanse artigos publicados en inglés, español e portugués. Resultados: Selecciónanse 8 artigos. A poboación diana foi na súa maioría pacientes con luxación traumática de ombreiro ou ben atletas novos que presentan inestabilidade anterior de orixe traumática. As medidas máis evaluadas son: forza muscular, rango de movemento, a dor e a discapacidade e inestabilidade do ombreiro. Conclusións: Os mellores tratamentos fisioterápicos en canto a non recidivas son a inmovilización con estribeira; xeo; electroterapia; exercicio terapéutico usando o body blade; exercicios isométricos; exercicios activo asistidos para o rango de movemento; exercicios pliométricos; exercicios en cadea cinética pechada e cadea cinética aberta; estabilizacións rítimicas; exercicios isotónicos e facilitación neuromuscular propioceptiva para mellorar o control neuromuscular; tape postural; facilitación da escápula vía feedback táctil; estiramentos pasivos da cápsula e readestramento funcional de patróns de movemento.es_ES
dc.language.isospaes_ES
dc.rightsOs titulares dos dereitos de propiedade intelectual autorizan a visualización do contido deste traballo a través de Internet, así como a súa reproducción, gravación en soporte informático ou impresión para o seu uso privado e/ou con fins de estudo e de investigación. En nengún caso se permite o uso lucrativo deste documento. Estos dereitos afectan tanto ó resumo do traballo como o seu contido Los titulares de los derechos de propiedad intelectual autorizan la visualización del contenido de este trabajo a través de Internet, así como su repoducción, grabación en soporte informático o impresión para su uso privado o con fines de investigación. En ningún caso se permite el uso lucrativo de este documento. Estos derechos afectan tanto al resumen del trabajo como a su contenidoes_ES
dc.subjectPhysical therapy modalitieses_ES
dc.subjectNonoperative treatmentes_ES
dc.subjectConservative managementes_ES
dc.subjectConservative treatmentes_ES
dc.subjectShoulder dislocationes_ES
dc.titleRevisión bibliográfica sobre el tratamiento fisioterápico en luxaciones traumáticas de hombroes_ES
dc.title.alternativeBibliographic review of the physiotherapy treatment in traumatic shoulder dislocationses_ES
dc.title.alternativeRevisión bibliográfica sobre o tratamento fisioterápico en luxacións traumáticas do ombreiroes_ES
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/bachelorThesises_ES
dc.rights.accessinfo:eu-repo/semantics/openAccesses_ES
dc.description.traballosTraballo fin de grao (UDC.FCS). Fisioterapia. Curso 2016/2017es_ES


Ficheiros no ítem

Thumbnail

Este ítem aparece na(s) seguinte(s) colección(s)

Mostrar o rexistro simple do ítem