Estudo de anomalías xenéticas en humanos

Abstract

[Resumo] Neste traballo retómase a análise xenética dunha familia na que existen casos de retraso psicomotor, abortos espontáneos e na que os estudos citoxenéticos realizados hai 20 anos non foron concluíntes, xa que cómpre unha metodoloxía máis precisa para a determinación exacta dos puntos de ruptura e as implicacións da hipotética translocación detectada naquel momento. Tras a revisión da árbore familiar obsérvase a presencia de afectos vivos polo que se decide utilizar CGH‐arrays (Comparative Genomic Hybridization Array) para a caracterización da anomalía cromosomósima. Os CGH‐arrays posibilitan a determinación de duplicacións ou delecións como posibles factores etiolóxicos en casos de retraso mental e outros fenotipos patolóxicos baseándose o seu funcionamento na hibridación competitiva de dous ADN (o ADN problema e o ADN control) marcados con distintos fluorocromos. Esta competencia permite a detección de ganancias e perdas de rexións cromosómicas en todo o xenoma do caso problema pola comparación das intensidades dos sinais de hibridación. Deste xeito, este estudio e os CGH‐arrays (que só detectan perdas e ganancias, non reordenacións equilibradas) só se poderán levar a cabo grazas á existencia de afectos vivos no que a translocación non é equilibrada. Os resultados aportados polo CGH‐array permiten determinar unha perda no cromosoma 18 de arredor de 18.800.000 pb e unha ganancia no cromosoma 1 de arredor de 7.100.000 pb. Estes datos sinalan que a causa do fenotipo patolóxico estudado é unha translocación familiar de fórmula t(1;18)(q43,q21.33). Inclúense os riscos de transmisión materna e paterna, unha serie de recomendacións e probas diagnósticas aplicables de cara á descendencia de portadores da mutación, así como as características fenotípicas dos posibles afectos.

[Abstract] This work takes over the genetic analysis of a family with several cases of psychomotor retardation and miscarriages, and for which cytogenetic studies made 20 years ago were inconclusive: a more precise methodology was needed in order to accurately determine the breakpoints and implications of that hypothetical autosomal translocation. Pedigree inspection revealed the availability of two affected individuals. This led to the use of an array‐CGH (Comparative Genomic Hybridization Array) as the preferred tool to characterize that chromosomal abnomality. CGH‐arrays allow the determination of duplications or deletions as possible etiological factors in cases of mental retardation and other pathological phenotypes. This technique is based on the competitive hybridization of two DNAs (problem and control) labeled with different fluorochromes. This competition permits the detection of gains and losses of chromosomal regions throughout the whole genome of the study case by comparing the intensities of the hybridization signals. Thus, this genomic procedure (which only detect losses and gains) is only useful to analyze affected individuals whose translocation is unbalanced. The results provided by the array‐CGH determined a loss in chromosome 18 of about 18,800,000 bp and a gain in chromosome 1 of about 7,100,000 bp. Therefore, the cause of the disease phenotype is a familial translocation with the formula t (1; 18) (q43, q21.33). This essay also includes some issues about genetic counselling: the risk of maternal and paternal transmission, some recommendations concerning prenatal testing as well as phenotype characteristics of the putative affected progeny.