Mostrar o rexistro simple do ítem

dc.contributor.authorAnguita, Manuel
dc.contributor.authorJiménez-Navarro, Manuel
dc.contributor.authorCrespo-Leiro, María Generosa
dc.contributor.authorAlonso-Pulpón, Luis
dc.contributor.authorTeresa Galván, Eduardo de
dc.contributor.authorCastro-Beiras, Alfonso
dc.contributor.authorRoig, Eulàlia
dc.contributor.authorArtigas, Remei
dc.contributor.authorZapata, Antonio
dc.contributor.authorLópez-de-Ullibarri, Ignacio
dc.contributor.authorMuñiz, Javier
dc.date.accessioned2015-09-22T09:30:16Z
dc.date.available2015-09-22T09:30:16Z
dc.date.issued2010
dc.identifier.citationAnguita Sánchez M, Jiménez-Navarro M, Crespo M, Alonso-Pulpón L, Teresa E, Castro-Beiras A, et al. Effect of a training program for primary care physicians on the optimization of beta-blocker treatment in elderly patients with heart failure. Rev Esp Cardiol. 2010;63(6):677-685es_ES
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/2183/15055
dc.description.abstract[Abstract] Introduction and objectives. Underuse of beta-blockers may contribute to elevated mortality in chronic heart failure. The aim of this study was to determine whether a specific interventional training program for primary care physicians would help optimize the use of beta-blockers in elderly chronic heart failure patients. Methods. This randomized comparative study included 627 patients aged 70 years or more who were discharged consecutively from 53 Spanish hospitals with a principal diagnosis of chronic heart failure. In total, 292 health-care centers in the catchment areas of these hospitals were randomly assigned to two groups: one group of 146 centers carried out an interventional training program on beta-blocker use for primary care physicians belonging to the centers assigned to training, and 146 centers served as a control group. The main outcome variable was the percentage of patients who were receiving a beta-blocker at the maximum or maximum tolerated dose 3 months after hospital discharge. Results. The patients’ mean age was 78±5 years and 42% were women. There was no difference between the groups in demographic characteristics, clinical care, or treatment at discharge. The percentage of patients who received beta-blockers at the maximum tolerated dose 3 months after discharge was greater in the training group (49% vs. 38%; P=.014). Being treated in the training group was an independent predictor of receiving a beta-blocker at the MTD (odds ratio=2.46; 95% confidence interval, 1.29-4.69; P<.001). Conclusions. Implementation of an interventional training program on beta-blocker treatment for primary care physicians improved the use of these medications in elderly chronic heart failure patients.es_ES
dc.description.abstract[Resumen] Introducción y objetivos. La infrautilización de bloqueadores beta puede influir en la elevada mortalidad de la insuficiencia cardiaca. El objetivo de nuestro estudio es evaluar si un programa específico de intervención sobre médicos de atención primaria permite optimizar el uso de bloqueadores beta en pacientes ancianos con insuficiencia cardiaca. Métodos. Se diseñó un estudio aleatorizado y comparativo en el que se incluyó a 627 pacientes de 70 o más años, dados de alta de forma consecutiva con el diagnóstico principal de insuficiencia cardiaca en 53 hospitales españoles. Se realizó una asignación aleatoria de los 292 centros de salud de las áreas de esos hospitales a dos grupos (formación, 146 centros, y control, 146 centros), para impartir un programa de intervención y formación sobre bloqueadores beta a los médicos pertenecientes a los centros del grupo formación. La variable principal fue el porcentaje de pacientes que recibían la dosis máxima o máxima tolerada de bloqueadores beta a los 3 meses del alta. Resultados. La edad de los pacientes era de 78 ± 5 años; el 42% eran mujeres. No hubo diferencias entre ambos grupos en sus características demográficas, clínicas o en el tratamiento al alta. El porcentaje de pacientes que recibían la dosis máxima tolerada de bloqueadores beta a los 3 meses del alta fue mayor en el grupo formación (el 49 frente al 38%; p = 0,014); pertenecer al grupo formación fue predictor independiente de recibir la dosis máxima tolerada de bloqueadores beta (odds ratio = 2,46; intervalo de confianza del 95%, 1,29-4,69; p < 0,001). Conclusiones. Un programa de formación sobre bloqueadores beta en atención primaria mejora su uso en pacientes ancianos con insuficiencia cardiaca.es_ES
dc.language.isoenges_ES
dc.publisherElsevieres_ES
dc.relation.urihttp://dx.doi.org/10.1016/S1885-5857(10)70142-0es_ES
dc.rightsCreative Commons Licencees_ES
dc.rightsReconocimiento-NoComercial-SinObraDerivada 4.0 Internacional
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/
dc.subjectBeta-blockerses_ES
dc.subjectHeart failurees_ES
dc.subjectIntervention programes_ES
dc.subjectBloqueadores betaes_ES
dc.subjectInsuficiencia cardiacaes_ES
dc.subjectPrograma de intervenciónes_ES
dc.titleEffect of a training program for primary care physicians on the optimization of beta-blocker treatment in elderly patients with heart failurees_ES
dc.title.alternativeEfecto de un programa de formación en atención primaria sobre la optimización del tratamiento con bloqueadores beta en pacientes ancianos con insuficiencia cardiacaes_ES
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/articlees_ES
dc.rights.accessinfo:eu-repo/semantics/openAccesses_ES


Ficheiros no ítem

Thumbnail
Thumbnail
Thumbnail
Thumbnail

Este ítem aparece na(s) seguinte(s) colección(s)

Mostrar o rexistro simple do ítem