Eugenio Montero Ríos: o xurisconsulto e o político na Compostela do seu tempo

Abstract

Eugenio Montero Ríos (Santiago de Compostela, 1832- Madrid, 1914). Logrou todos os cargos aos que podía aspirar calquera dos oligarcas do momento: ministro de Gracia y Justicia en varias ocasións (tres delas no Sexenio) e de Fomento, deputado polo distrito de Santiago de Compostela entre 1886 e 1891, senador vitalicio desde 1889, presidente do Senado en cinco ocasiones, entre 1893 e 1913, presidente do Consejo de Instrucción Pública (1887), do Tribunal Superior de Justicia (1888) e presidiu a Comisión del Tratado de París (1898). Ademais, converteuse no xefe do Partido Liberal, tras a morte de Sagasta en 1903, ao lograr a presidencia do Goberno en 1905.

Este proxecto expositivo está baseado no estudio, recompilación e organización dos elementos necesarios para dar unha “semblanza” de tal personaxe, xurisconsulto e o político, e a súa relación coa Compostela do seu tempo.

Exposición e publicación promovida polo Ateneo Compostelano, a Cámara de Comercio de Santiago de Compostela, o Colexio de Avogados de Santiago, o Concello de Santiago de Compostela, a Real Sociedade Económica de Amigos do Pais, a Universidade de Santiago de Compostela e a Xunta de Galicia coa Dirección Xeral de Xustiza.