Mostrar o rexistro simple do ítem

dc.contributor.advisorAgrasar-Quiroga, Fernando
dc.contributor.authorPaz-Agras, Luz
dc.contributor.otherUniversidade da Coruña. Departamento de Composiciónes_ES
dc.date.accessioned2013-06-19T08:13:47Z
dc.date.available2013-06-19T08:13:47Z
dc.date.issued2012
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/2183/10080
dc.description.abstract[Resumen] Las Vanguardias de principios del S. XX encuentran en el espacio expositivo un lugar de oportunidad para experimentar con la interacción entre objeto artístico y espacio. Las propuestas de exposiciones se convierten en verdaderos proyectos arquitectónicos que actúan como laboratorios de ideas que posibilitan la experimentación directa en el espacio y el desarrollo de un planteamiento de transversalidad entre distintas disciplinas artísticas. El espectador juega un papel activo en la percepción del objeto artístico y en la intervención en el espacio. A partir de su presencia, la exposición se transforma en lugar de experimentación en el que se pueden generar nuevos conceptos espaciales. La tesis se centra en el estudio de propuestas del período de entreguerras de cuatro autores: El Lissitzky, László Moholy-Nagy, Frederick Kiesler y Marcel Duchamp. El análisis de los espacios seleccionados se basa en documentación original consultada en diversos archivos y en una amplia búsqueda bibliográfica. Se realiza un levantamiento gráfico de todas las propuestas que permite entender en términos arquitectónicos y bajo un mismo criterio de dibujo espacios de los que, en su mayor parte, no existía información de este tipo. A partir de la definición y el análisis de las aportaciones de los casos seleccionados, se hace una lectura de estos conceptos en propuestas contemporáneas, lo que sitúa el espacio de exposición como un lugar de creación y experimentación arquitectónica desde la época estudiada hasta la actualidad.es_ES
dc.description.abstract[Resumo] As Vangardas de comezos do S. XX atopan no espazo exposito un lugar de oportunidade para experimentar coa interacción entre obxecto artístico e espazo. As propostas de exposicións convértenense en verdadeiros proxectos arquitectónicos que actúan como laboratorios de ideas que posibilitan a experimentación directa no espazo e o desenrolo dun plantexamento de transversalidade entre distintas disciplinas artísticas. O espectador xoga un papel activo na percepción do obxecto artístico e na intervención no espazo. A partir da súa presenza, a exposición transfórmase nun lugar de experimentación no que se poden xerar novos conceptos espaciais. A tese céntrase no estudo de propostas do período de entreguerras de catro autores: El Lissitzky, László Moholy-Nagy, Frederick Kiesler e Marcel Duchamp. A análise dos espazos seleccionados baséase na documentación orixinal consultada en diversos arquivos e nunha amplia búsqueda bibliográfica. Lévase a cabo un levantamento gráfico de tódalas propostas que permite entender en termos arquitectónicos e baixo un mesmo criterio de debuxo espazos dos que, na súa maior parte, non existía información deste tipo. A partir da definición e a análise das aportacións dos casos seleccionados, faise unha lectura destes conceptos en propostas contemporáneas, o que sitúa o espazo de exposición como un lugar de creación e experimentación arquitectónica desde a época estudiada ata a actualidade.es_ES
dc.description.abstract[Abstract] The Early 20th Century Avant-Garde movements situated in the exhibition space a place to experiment with the interaction between art object and space. The exhibition proposals became real architectural projects which acted as laboratory of ideas with the direct opportunity of experimentation in the space and the development of cross-curricular artistic subjects. The spectator plays an active role in the perception of the art object and in the interaction in the space. From their presence, the exhibition becomes a place of experimentation where new space concepts could be generated. The research focuses in the study of proposals of four authors in the between two wars period: El Lissitzky, László Moholy-Nagy, Frederick Kiesler and Marcel Duchamp. The analysis of the selected spaces is based on original documentation belonging to several archives and a wide bibliographic search. The draws of all the proposals are made in an architectural language with the same criteria. After the definition and analysis of the spatial contributions of the selected projects, a reading of these concepts is made on contemporary proposals. This allows us to conclude that exhibition space has been acting as a place of architectural creation and experimentation since the time studied to our days.es_ES
dc.language.isospaes_ES
dc.rightsOs titulares dos dereitos de propiedade intelectual autorizan a visualización do contido desta tese a través de Internet, así como a súa reproducción, gravación en soporte informático ou impresión para o seu uso privado e/ou con fins de estudo e de investigación. En nengún caso se permite o uso lucrativo deste documento. Estos dereitos afectan tanto ó resumo da tese como o seu contido Los titulares de los derechos de propiedad intelectual autorizan la visualización del contenido de esta tesis a través de Internet, así como su repoducción, grabación en soporte informático o impresión para su uso privado o con fines de investigación. En ningún caso se permite el uso lucrativo de este documento. Estos derechos afectan tanto al resumen de la tesis como a su contenidoes_ES
dc.subjectLissitzky, El (1890-1941)es_ES
dc.subjectMoholy-Nagy, László (1895-1946)es_ES
dc.subjectKiesler, Frederick (1890-1965)es_ES
dc.subjectDuchamp, Marcel (1887-1968)es_ES
dc.titleEspacio expositivo contemporáneo : 1923-1942 : interacción entre arte y arquitecturaes_ES
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesises_ES
dc.rights.accessinfo:eu-repo/semantics/openAccesses_ES


Ficheiros no ítem

Thumbnail

Este ítem aparece na(s) seguinte(s) colección(s)

Mostrar o rexistro simple do ítem