Mostrar o rexistro simple do ítem

dc.contributor.authorSantos Pita, Manuela del Pilar
dc.date.accessioned2011-07-12T11:14:22Z
dc.date.available2011-07-12T11:14:22Z
dc.date.issued2009
dc.identifier.citationROTUR Revista de ocio y turismo, 2009, 2: 157-173. ISSN: 1888-6884es_ES
dc.identifier.issn1888-6884
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/2183/7688
dc.description.abstract[Resumo] O ocio e as vacacións constitúen un dereito para todas as persoas, mais a pesar disto pouco máis da metade da poboación europea está en condicións de poder exercelo plenamente, o que é debido a diferentes circunstancias. As minusvalías de calquera tipo, sexan temporais ou permanentes, ou o envellecemento da poboación provocan un aumento do número de persoas que requiren coidados especiais e atencións particulares. A idea dun turismo para todos responde a fundamentos de carácter ético, o que motiva unha cualificación dos destinos turísticos así como unha maior humanización. Porén, non pode obviarse a súa enorme magnitude en termos de mercado, o que obriga as institucións a facilitaren a eliminación das barreiras tanto físicas como culturais ou sociais que impiden o pleno aproveitamento por todas as persoas dos recursos turísticos. A primeira referencia ao que habería de ser un turismo accesible vén dada pola Organización Mundial do Turismo, que na chamada Declaración de Manila (1980) se manifestaba claramente preocupada por eliminar calquera tipo de discriminación nas relacións turísticas, e amosaba deste xeito unha tendencia cara á idea do que habería de ser o turismo accesible a todas as persoas. A partir de aí iníciase un percorrido cuxo fin non é senón o de que todos poidamos participar das actividades turísticas en situación de igualdade.es_ES
dc.description.abstract[Resumen] El ocio y las vacaciones constituyen un derecho para todos pero, a pesar de ello, poco más de la mitad de la población europea está en condiciones de poder ejercer plena- mente ese derecho lo que es debido a diferentes circunstancias. Las incapacidades invalidan- tes, las discapacidades, ya sean temporales o permanentes, o el envejecimiento de la pobla- ción, provoca un aumento del número de personas que requieren cuidados especiales y aten- ciones particulares. La idea de un turismo para todos responde a fundamentos de carácter ético, lo que produce una cualificación de los destinos turísticos así como una mayor humani- zación. No obstante no se puede obviar su enorme magnitud en términos de mercado, lo que obliga a las instituciones a facilitar la eliminación de barreras tanto físicas, como culturales o sociales que impiden el pleno aprovechamiento por todos de los recursos turísticos. La primera referencia a lo que habría de ser un “turismo accesible” viene dada por la Organización Mundial del Turismo redactó que en la llamada Declaración de Manila (1980) en la que se mostraba una clara preocupación por eliminar todo tipo de discriminación en las relaciones turísticas, mostrando pues una tendencia hacia la idea de lo que habría de ser el turismo accesible a todas las personas. A partir de ahí se inicia un recorrido cuyo fin no es otro que todos podamos participar de las actividades turísticas en situación de igualdad.es_ES
dc.description.abstract[Abstract] Leisure and holidays constitute a right for everybody but, despite this, little more than half the European population are in a position fully to exercise that right, due to different circum- stances. Incapacities, disabilities, whether temporary or permanent, or ageing of the popula- tion lead to an increase in the number of people who require special treatment and particular attention. The idea of tourism for everybody responds to ethical fundamentals, which lead to a qualification of tourism destinations as well as greater humanisation. However, we cannot avoid their enormous magnitude in terms of the market, which forces institutions to facilitate the elimination of physical, cultural or social barriers which impede full use of all tourism resources. The first reference to what would be known as “accessible tourism” was made by the World Tourism Organisation, which in the so-called Manila Declaration (1980) showed a clear concern for eliminating all types of discrimination in tourism relations, thus showing a tendency towards the idea of what would become accessible tourism for everybody. That was the start of a journey which aims to end in a situation in which we can all participate in tourism activi- ties on terms of equality.es_ES
dc.language.isospaes_ES
dc.publisherUniversidade da Coruñaes_ES
dc.subjectTurismoes_ES
dc.subjectIgualdades_ES
dc.subjectDiscapacidades_ES
dc.subjectAccesibilidades_ES
dc.subjectDiseño para todoses_ES
dc.subjectTourismes_ES
dc.subjectEqualityes_ES
dc.subjectDisabilityes_ES
dc.subjectAccesibilityes_ES
dc.subjectDesign for everyonees_ES
dc.titleUna aproximación a la accesibilidad turística: por un turismo para todoses_ES
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/articlees_ES
dc.rights.accessinfo:eu-repo/semantics/openAccess


Ficheiros no ítem

Thumbnail

Este ítem aparece na(s) seguinte(s) colección(s)

Mostrar o rexistro simple do ítem