Culo prieto, cabeza ausente: una reflexión feminista sobre la pornograficación en las industrias culturales

Ver/ abrir
Use este enlace para citar
http://hdl.handle.net/2183/30924
A non ser que se indique outra cousa, a licenza do ítem descríbese como Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional (CC BY-NC-SA 4.0)
Coleccións
Metadatos
Mostrar o rexistro completo do ítemTítulo
Culo prieto, cabeza ausente: una reflexión feminista sobre la pornograficación en las industrias culturalesTítulo(s) alternativo(s)
Tight Butt, No Head: A Feminist Reflection on Pornographication in the Cultural IndustriesAutor(es)
Data
2021-12-31Cita bibliográfica
Menéndez Menéndez, M. I. (2021). Culo prieto, cabeza ausente: Una reflexión feminista sobre la pornograficación cultural en las industrias culturales. Atlánticas. Revista Internacional de Estudios Feministas, 6(1), 106-135. https://doi.org/10.17979/arief.2021.6.1.7078
Resumo
[Resumen] Los medios de comunicación de masas, a mediados del siglo XX, abrazaron lo que podría denominarse “industrialización de la pornografía”. Con la aparición de revistas como Playboy, el imaginario pornográfico abandonaba su carácter reservado y clandestino para convertirse en un producto masivo que sería celebrado como una revolución sexual, equiparando falsamente la exhibición del cuerpo femenino con la emancipación de las mujeres. Desde entonces, en la cultura popular se ha ido consolidando un canon estético femenino hipersexualizado, fruto de lo que la literatura ha denominado “pornograficación” o “pornificación cultural”, discurso que convierte en atractivas las imágenes y prácticas de la industria de la explotación sexual y la pornografía. Este texto propone una reflexión teórica feminista sobre el fenómeno y ofrece un apartado empírico que ilustra la normalización de este paradigma en las industrias culturales. [Abstract] In the mid-20th century, the mass media embraced what could be called the ‘industrialisation of pornography’. With the emergence of magazines like Playboy, the pornographic imaginary outgrew its secretive and clandestine character to become a product for mass consumption that would be celebrated by many as a sexual revolution, falsely equating the exhibition of the female body with the emancipation of women. Since then, a hypersexualised female aesthetic canon has been consolidated in popular culture that deems the images and practices of the industries of sexual exploitation and pornography attractive. This process is termed ‘pornographication’ or ‘cultural pornification’ in academic literature. This text proposes a feminist theoretical reflection on this phenomenon and offers an empirical section that illustrates the normalisation of this paradigm in the cultural industries.
Palabras chave
Pornificación
Pornograficación
Violencia simbólica
Hipersexualización
Playboy
Canon estético
Pornification
Pornographycation
Symbolic violence
Hypersexualization
Aesthetic canon
Pornograficación
Violencia simbólica
Hipersexualización
Playboy
Canon estético
Pornification
Pornographycation
Symbolic violence
Hypersexualization
Aesthetic canon
Descrición
Este artículo forma parte del monográfico titulado Pornografía: una geografía sexual del poder
Versión do editor
Dereitos
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional (CC BY-NC-SA 4.0)
ISSN
2530-2736