Brain stimulation techniques for the study of fatige induced by repeated movements

Use this link to cite
http://hdl.handle.net/2183/23580Collections
- Teses de doutoramento [2227]
Metadata
Show full item recordTitle
Brain stimulation techniques for the study of fatige induced by repeated movementsAlternative Title(s)
Técnicas de estimulación cerebral para el estudio de la fatiga producida por movimientos repetidosAuthor(s)
Directors
Cudeiro Mazaira, Francisco JavierArias, Pablo
Date
2019Abstract
[Abstract]
Fatigue is a very limiting condition in many activities of the daily living and is
present in different neurological pathologies. Although the underlying mechanisms
are not well understood, it is considered to have a great impact on the different
functional capacities of the people who suffer from it.
From a motor system perspective, fatigue is divided as central and peripheral.
Central fatigue has been related to the inability to execute or maintain muscle force.
Notwithstanding, there are many activities of the daily living, like rhythmic repetitive
movements such as walking, typing, mouse-clicking, or movements in assembly lines,
which can be executed with very low levels of muscle force and also induce fatigue,
likely of central origin. For this reason, it seems paradoxical that central expressions
of fatigue induced by repetitive movements have hardly been explored.
This PhD Thesis presents results from three different studies. We used noninvasive
brain stimulation techniques to characterize central expressions of fatigue
induced by movements performed repeatedly.
All studies enrolled young healthy participants. In the first study, we evaluated
the effect of transcranial direct current stimulation on arm reaching movements,
performed repeatedly as fast as possible in a reaction time protocol. In the sham
stimulation session, we observed the development of fatigue with task progression,
which was absent in the case of real stimulation sessions. Regretfully, the methodology
used in this study did not permit us to understand physiological mechanism
behind this observation. For the second and third studies, we used transcranial magnetic
stimulation, stimulation at the level of the cervicomedullary junction (electric
and magnetic) and percutaneous nerve stimulation to explore the central expressions
of fatigue induced by repetitive movements. We compared its profile to the central manifestations of fatigue during isometric contractions, which is considered
the \gold-standard" to study fatigue. These non-invasive brain stimulation techniques
allowed us to identify central cortical circuits as the loci of fatigue produced
during un-resisted repetitive movements. Excitability of spinal motoneurons was not
impaired. This profile is different from observations during isometric maximal voluntary
contractions of same duration, for which an evident impact on the excitability
of the spinal motoneurons is present.
Our results indicate that central expressions of fatigue induced by movements
performed repeatedly are different from those generated during isometric contractions,
despite a same task-duration and relative effort.
Our results are relevant because they permit dissociating central circuits and
structures responsible for different types of motor system fatigue. This is important
due to the impact of fatigue on activities of the daily living in physiological
and clinical conditions, in sports, or ergonomics. Also, these results allow a better
understanding of putative approaches to treat motor system fatigue based on
neuromodulation techniques, either in physiological as pathological conditions. Resumen
La fatiga en una condición limitante en múltiples actividades de la vida diaria y
está presente en distintas patologías neurológicas. A pesar de no estar suficientemente
definida se considera que afecta a distintos planos funcionales del individuo.
Desde el punto de vista motor, la fatiga se ha definido como fatiga central y
periférica, y en el caso de la fatiga central la misma ha sido clásicamente vinculada
a la merma experimentada por las personas a la hora de realizar fuerza muscular.
Sin embargo, existen en las actividades de la vida diaria múltiples acciones, como
movimientos repetitivos rítmicos ejecutados al caminar, durante el uso de teclados y
ratones, o en cadenas de montaje, que pueden ser realizadas con bajos niveles de fuerza,
y a pesar de ello ser susceptibles de generar fatiga, posiblemente de tipo central.
Es por ello paradójico que las bases de la fatiga central producida por movimientos
repetitivos apenas hayan sido exploradas.
En esta tesis doctoral presentamos los resultados de tres estudios en los que,
mediante el uso de técnicas de estimulación cerebral no invasiva, hemos caracterizado
las expresiones centrales de la fatiga producida por movimientos realizados
repetidamente.
Todos los estudios se llevaron a cabo en participantes jóvenes sin patologías. En el
primer estudio, hemos evaluado el efecto de la estimulación con corriente directa en
las características de los movimientos de alcance realizados de manera repetida a la
máxima velocidad en un protocolo de tiempo de reacción. Durante la sesión de estimulación placebo se observó un desarrollo de la fatiga conforme la tarea progresaba,
que no se manifestó en el caso de las sesiones de estimulación real. Desafortunadamente,
la metodología utilizada en el primer estudio no nos permitió explorar los
posibles mecanismos fisiológicos que explicasen dicha observación. En el segundo y tercer estudio, se utilizó la estimulación magnética transcraneal, la estimulación a la
altura de la decusación piramidal, y la estimulación eléctrica del nervio (aplicada de
modo percutáneo) para explorar las expresiones centrales de la fatiga inducida durante
movimientos repetitivos. El perfil de dicha fatiga se comparó con la producida
por contracciones isométricas, consideradas el estándar para el estudio de la fatiga.
Mediante el uso de estas técnicas hemos identificado circuitos centrales de tipo cortical
como loci de la fatiga producida durante movimientos repetitivos no resistidos,
sin que la excitabilidad de las motoneuronas espinales se vea comprometida. Este
perfil difiere de la fatiga producida por las contracciones isométricas máximas de la
misma duración, que sí impactan de manera muy importante a la excitabilidad de
la médula espinal.
Nuestros resultados indican, claramente, que las bases centrales de la fatiga producida
por movimientos ejecutados repetidamente difieren de la fatiga generada por
contracciones isométricas de la misma duración y esfuerzo relativo.
Estos resultados son muy relevantes debido a que permiten disgregar estructuras
y circuitos centrales responsables de distintos tipos de fatiga del sistema motor; ello
es importante dado el impacto de la fatiga en actividades de la vida diaria tanto en
poblaciones fisiológicas como clínicas, en actividades deportivas o laborales. Permiten,
asimismo, planificar más adecuadamente las posibles estrategias de intervención
mediante técnicas de modulación de la excitabilidad del sistema nervioso central, las
cuales son potencialmente útiles de cara a intervenir en distintas expresiones de la
fatiga motora tanto en poblaciones fisiológicas como patológicas. [Resumo]
A fatiga é una condición que limita múltiples actividades da vida diaria e está presente
en distintas patoloxías neurolóxicas. Maila non estar suficientemente definida,
coñécese que afecta a distintos planos funcionais da persoa.
Dende o punto de vista motor, a fatiga tense definido como fatiga central e
periférica, e no caso da fatiga central a mesma ten sido clasicamente vencellada
á diminución experimentada polas persoas na capacidade de facer forza muscular.
Porén, existen nas actividades da vida diaria múltiples accións, como movementos
repetitivos rítmicos executados ao camiñar, durante o uso de teclados e ratos, ou en
cadeas de montaxe, que poden ser realizados con baixos niveis de forza, e malia elo
ser susceptibles de xerar fatiga, posiblemente de tipo central. É por elo un paradoxo
que as bases da fatiga central producida por movementos repetitivos apenas se teñan
exploradas.
Nesta tese doutoral presentamos os resultados de tres estudos nos que, mediante
o uso de técnicas de estimulación cerebral non invasivas, ternos caracterizado as
expresión centrais da fatiga producida por movementos realizados repetidamente.
Todos os estudos foron levados a cabo en persoas novas sen patoloxías. No primeiro
estudo avaliamos o efecto da estimulación con corrente directa nas características
dos movementos de alcance realizados de maneira repetida á máxima velocidade nun protocolo de tempo de reacción. Durante a sesión de estimulación placebo observouse
un desenrolo da fatiga co progreso da tarefa, que non se manifestou no
caso das sesións de estimulación real. Desafortunadamente a metodoloxía utilizada
neste primeiro estudo non permitiu explorar os posibles mecanismos fisiolóxicos
que explicasen dita observación. No segundo e terceiro estudo utilizouse a estimulación
magnética transcraneal, a estimulación á altura da decusación piramidal, e a estimulación eléctrica do nervio (aplicada de maneira percutánea) para explorar
as expresións centrais da fatiga inducida durante movementos repetitivos. O perfil
de dita fatiga comparouse co producido por contraccións isométricas, consideradas
a referencia para o estudo da fatiga. Por medio do uso destas técnicas identificamos
circuítos centrais de tipo cortical coma loci da fatiga producida durante movementos
repetitivos non resistidos, sen que a excitabilidade das motoneuronas espiñais se
comprometa. Este perfil é distinto da fatiga producida polas contracción isométricas
máximas da mesma duración, que si impactan de maneira moi importante na
excitabilidade da medula espiñal.
Os nosos resultados indican, claramente, que as bases centrais da fatiga producida
por movementos executados repetidamente son distintas da fatiga xerada por
contraccións isométricas da mesma duración e esforzo relativo.
Estes resultados son moi relevantes debido a que permiten disgregar estruturas
e circuítos centrais responsables de distintos tipos de fatiga do sistema motor; elo
é importante dado o impacto da fatiga nas actividades da vida diaria, tanto en
poboación fisiolóxicas como clínicas, en actividades deportivas ou laborais. Permiten,
asemade, planificar de maneira máis acaída as posibles estratexias de intervención
mediante técnicas de modulación da excitabilidade do sistema nervioso central, as
cales son potencialmente útiles para intervir en distintas expresión da fatiga motora,
tanto en poboacións fisiolóxicas como patolóxicas.
Keywords
Fatiga muscular-Investigación
Neuroestimulación
Neuroestimulación
Description
Tesis por compendio
Rights
Os titulares dos dereitos de propiedade intelectual autorizan a visualización do contido desta tese a través de Internet, así como a súa reproducción, gravación en soporte informático ou impresión para o seu uso privado e/ou con fins de estudo e de investigación. En nengún caso se permite o uso lucrativo deste documento. Estos dereitos afectan tanto ó resumo da tese como o seu contido Los titulares de los derechos de propiedad intelectual autorizan la visualización del contenido de esta tesis a través de Internet, así como su repoducción, grabación en soporte informático o impresión para su uso privado o con fines de investigación. En ningún caso se permite el uso lucrativo de este documento. Estos derechos afectan tanto al resumen de la tesis como a su contenido