Eficacia del ejercicio en pacientes con diabetes mellitus tipo 2: ejercicio interválico de alta intensidad vs ejercicio continuo
Use este enlace para citar
http://hdl.handle.net/2183/20646Coleccións
- Fisioterapia, Grao en [405]
Metadatos
Mostrar o rexistro completo do ítemTítulo
Eficacia del ejercicio en pacientes con diabetes mellitus tipo 2: ejercicio interválico de alta intensidad vs ejercicio continuoTítulo(s) alternativo(s)
Efficacy of exercise in patients with type 2 diabetes mellitus: high intensity interval exercise vs continuous exerciseEficacia do exercicio en pacientes con diabetes mellitus tipo 2: exercicio interválico de alta intensidade vs exercicio continuo
Autor(es)
Director(es)
Chouza-Insua, MarceloData
2017Centro/Dpto/Entidade
Universidade da Coruña. Escola Universitaria de FisioterapiaDescrición
Traballo fin de grao (UDC.FCS). Fisioterapia. Curso 2016/2017Resumo
[Resumen] Introducción: Una de las primeras opciones de tratamiento para el control glucémico en pacientes con
diabetes mellitus tipo 2 (DM2) es el ejercicio físico. Hoy en día existe controversia sobre
cómo pautar el ejercicio físico. Dos de las modalidades más usadas son: ejercicio continuo
(EC) y ejercicio interválico de alta intensidad (EIAI).
El EIAI es una estrategia de ejercicio que alterna periodos de ejercicio anaeróbico intenso
corto con periodos menos intensos de recuperación.
Objetivos: Conocer si con el ejercicio interválico de alta intensidad se consigue una mayor eficacia en
el tratamiento de la DM2 que con el ejercicio continuo.
Material y métodos: La búsqueda se efectuó en las bases de datos PubMed, PEDro, Scopus, Cochrane Library,
Web of science, CINHAL y Sport Discuss; seleccionando estudios publicados entre el año
2007 y la actualidad (2017) en lengua española e inglesa. Los aspectos a evaluar muestran
qué intervención tiene mayor eficacia sobre el control de la glucosa en sangre y la insulina.
Resultados: Se seleccionaron 9 artículos, de calidad intermedia. 4 de ellos muestran una mayor eficacia
en el control glucémico del EIAI con respecto al EC y 5 muestran un resultado equitativo. En
la adherencia al tratamiento, 4 artículos muestran mayor adherencia en el EIAI y 5 artículos
muestran la misma.
Conclusiones: La mayor parte de los estudios muestran que hay una ligera mejoría en el control glucémico
y adherencia al tratamiento con el ejercicio interválico de alta intensidad con respecto al
ejercicio continuo. [Abstract] Introduction: One of the first treatment options for glycemic control in patients with type 2 diabetes mellitus
(DM2) is physical exercise. Today there is controversy about how to guide physical exercise.
Two of the most used modalities are: continuous exercise (CE) and high intensity interval
exercise (HIIT).
The HIIT is an exercise strategy that alternates periods of short intense anaerobic exercise
with less intense periods of recovery.
Objectives: To know if high-intensity interval exercise achieves greater efficacy in the treatment of T2DM
than with continuous exercise.
Material and methods: The search was carried out in the databases PubMed, PEDro, Scopus, Cochrane Library,
Web of science, CINHAL and Sport Discuss; Selecting studies published between 2007 and
present (2017) in Spanish and English. The aspects to be assessed show which intervention
is most effective in the control of blood glucose and insulin.
Results: We selected 9 articles of intermediate quality. 4 of them show a greater efficacy in the
glycemic control of the HIIT with respect to the CE and 5 show an equitable result. In
adherence to treatment, 4 articles show greater adherence in the HIIT and 5 articles show
the same.
Conclusions: The majority of studies show that there is a slight improvement in glycemic control and
adherence to treatment with high-intensity interval exercise compared to continuous
exercise. [Resumo] Introdución: Unha das primeiras opcións de tratamento para o control da glicemia en pacientes con
diabetes mellitus tipo 2 (DM2) é o exercicio físico. Hoxe en día hai controversia sobre o xeito
no que pautar o exercicio físico. Dous das modalidades máis empregadas son: exercicio
continuo (EC) e exercicio interválico de alta intensidade (EIAI).
O EIAI é unha estratexia de exercicio que alterna períodos de exercicio anaeróbico intenso
curto con períodos menos intensos de recuperación.
Obxetivos: Coñecer se co exercicio interválico de alta intensidade alcánzase unha maior eficacia no
tratamento da DM2 que co exercicio continuo.
Material e métodos: A búsqueda efectuouse nas bases de datos PubMed, PEDro, Scopus, Cochrane Library,
Web of science, CINHAL e Sport Discuss; seleccionando estudos pubricados entre os anos
2007 e a actualidade (2017) na lingua española ou inglesa. Os aspectos a evaluar mostran
as intervencións que teñen maior eficacia sobre o control da glucosa en sangue e a insulina.
Resultados: Seleccionáronse 9 artigos, de calidade intermedia. 4 deles mostran unha maior eficacia no
control da glicemia do EIAI comparándoo co EC e 5 mostran un resultado semellante. Na
adherencia ao tratamento, 4 artigos mostran maior adherncia no EIAI e 5 artigos mostran a
mesma.
Conclusións: A maior parte dos estudos mostran que hai unha lixeira melloría no control da glicemia e
adherencia ao tratamento co exercicio interválico de alta intensidade comparándoo co
exercicio continuo.
Palabras chave
High-Intensity Interval Training
Diabetes mellitus, Type 2
Blood glucose
Diabetes mellitus, Type 2
Blood glucose
Dereitos
Os titulares dos dereitos de propiedade intelectual autorizan a visualización do contido deste traballo a través de Internet, así como a súa reproducción, gravación en soporte informático ou impresión para o seu uso privado e/ou con fins de estudo e de investigación. En nengún caso se permite o uso lucrativo deste documento. Estos dereitos afectan tanto ó resumo do traballo como o seu contido Los titulares de los derechos de propiedad intelectual autorizan la visualización del contenido de este trabajo a través de Internet, así como su repoducción, grabación en soporte informático o impresión para su uso privado o con fines de investigación. En ningún caso se permite el uso lucrativo de este documento. Estos derechos afectan tanto al resumen del trabajo como a su contenido