Variabilidad de la mineralización de nitrógeno a escala intraparcela y sus consecuencias sobre la fertilización de los cultivos

Use este enlace para citar
http://hdl.handle.net/2183/17329Coleccións
- Teses de doutoramento [2227]
Metadatos
Mostrar o rexistro completo do ítemTítulo
Variabilidad de la mineralización de nitrógeno a escala intraparcela y sus consecuencias sobre la fertilización de los cultivosAutor(es)
Data
2016Resumo
[Resumen]
Actualmente existe una evolución en el enfoque de la gestión de los cultivos
a escala de parcela. La implementación de la fertilización variable de N requiere
un aumento en la resolución y análisis de los procesos que afectan la
disponibilidad de N para los cultivos. En este sentido, el uso de fertilizantes debe
adecuarse a los procesos relacionados con la provisión de nutrientes. En los
sistemas agrícolas de bajos insumos la disponibilidad de N está principalmente
asociada a la tasa de mineralización del nitrógeno de la materia orgánica. La
cuantificación de la mineralización del nitrógeno por balance de masas (Nap) a
escala intraparcela es necesaria para mejorar las actuales recomendaciones de
fertilizantes N. La tesis abordará la valoración de la mineralización de nitrógeno
orgánico a través de diferentes aproximaciones a escala de parcela para el cultivo
de maíz en la región de la Pampa Interior Plana, Argentina, donde predominan a
escala de lote los suelos Hapludoles Típicos en las posiciones más bajas del
relieve y los Hapludoles Enticos en las posiciones más elevadas. En el primer
capítulo introductorio se presentan los antecedentes sobre el manejo de la
heterogeneidad espacial de la fertilización variable del nitrógeno a escala de
parcela en sistemas de producción agrícola de la Región Pampeana argentina y la
fundamentación de la importancia de valorarla en dichos sistemas. En el capítulo
2, se describe la variabilidad espacial del N mineralizado aparente en diferentes
subzonas delimitadas escala de parcela y su relación con distintos atributos de
suelo, clima y cultivo. Se proponen modelos predictivos de la cantidad de N
mineralizado basados en clima, suelos, y características espectrales del cultivo.
En el capítulo 3, se evalúa la variabilidad de la mineralización aparente de N (Nap) a una mayor escala de resolución y la validez de incluir la autocorrelación espacial
en los modelos de predicción a través de atributos de sitio (suelo, cultivo,
altimetría). Los modelos lineales mixtos permiten capturar la estructura de
covarianza de la distribución espacial de los residuos de los modelos. En el
capítulo 4, se valida y calibra la subrutina de N del CERES-Maíz para estimar el N
mineralizado aparente y se cuantifica la variabilidad temporal del Nap estimado y
su relación con variables de sitio. Las consideraciones finales se presentan en el
capítulo 5.
A escala de subzonas delimitadas por posición topográfica, el mejor modelo
predictivo del Nap utilizó a la fracción limo y las precipitaciones acumuladas
durante el periodo de septiembre a noviembre con un coeficiente de determinación
del 62%. También se proponen otros modelos de predicción con buenos ajustes
que han utilizado variables de reflectancia del cultivo (NDVI), concentración de
arena en modelos univariados o bivariados.
Se encontraron evidencias suficientes para detectar la presencia de
autocorrelación espacial en los modelos mixtos (escala 25 m) que predicen el Nap
con la fracción arena y el nitrógeno potencialmente mineralizable con un
coeficiente de determinación del 58%. En cambio, los modelos de estimación de
Nap a partir de variables topográficas, tal como la cota y de cultivo tal como la
reflectancia capturada a través del índice del desplazamiento del borde rojo
capturado en 10 hojas expandidas del cultivo de maíz no han requerido
reestimación de parámetros por autocorrelación espacial. Por lo tanto, para la estimación con estas variables los modelos de regresión lineal ordinarios fueron
válidos.
El modelo CERES-N simuló el N mineralizado durante el ciclo del cultivo de
maíz para la zona en estudio con un error promedio del 20%, mostrando
sensibilidad a los cambios de sitios a escala de lote, preferentemente relacionados
con la calidad del sustrato a mineralizar y la capacidad de almacenamiento de
agua. El parámetro SLNF igual a 2,5 ha sido seleccionado en la calibración de la
subrutina CERES-N para los sitios evaluados a escala de lote. El análisis de la
variabilidad temporal del N mineralizado a escala de lote con la inclusión de una
serie histórica climática de 33 años, permitió estimar la probabilidad de ocurrencia
de niveles de aportes por esta vía. Los sitios con mayor calidad de suelo han
mostrado una mayor variabilidad temporal del N mineralizado durante el ciclo del
cultivo. Los sitios ubicados en las posiciones de loma muestran menores
contenidos de N mineralizado y también menor rango de variabilidad, siendo los
límites de 47 a 108 kg N ha-1. En cambio, en las posiciones más bajas del lote, el
aporte de N mineralizado durante el ciclo del cultivo fue mayor, con un rango de
105 a 190 kg N ha-1. [Resumo]
Actualmente existe unha evolución no enfoque da xestión dos cultivos a
escala de lote. A execución da fertilización variable de N require un aumento na
resolución e análise dos procesos que afectan a dispoñibilidade de N para os
cultivos. Neste sentido, o uso de fertilizantes debe adecuarse aos procesos
relacionados coa provisión de nutrientes. Nos sistemas agrícolas de baixos
insumos a dispoñibilidade de N e outros minerais é función das taxas de
descomposición de residuos e principalmente da taxa de mineralización do
nitróxeno da materia orgánica. A cuantificación da mineralización do nitróxeno por
balance de masas (Nap) a escala de lote é necesaria para mellorar as actuais
recomendacións de fertilizantes N. Esta tese aborda a valoración da
mineralización de nitróxeno orgánico a través de diferentes aproximacións a
escala de lote para o cultivo de millo na rexión da Pampa Interior Plana, Arxentina
onde predominan a escala de lote os solos chamados Hapludoles Típicos nas
posicións máis baixas do relevo e os Hapludoles Enticos nas posicións máis
elevadas. No primeiro capítulo introdutorio preséntanse os antecedentes sobre o
manexo da heteroxeneidade espacial da fertilización variable do nitróxeno a
escala de parcela en sistemas de produción agrícola da Rexión Pampeana
arxentina e fundamentase a importancia de valorar a mineralización do nitróxeno
nos devanditos sistemas. No capítulo 2, descríbese a variabilidade espacial do N
mineralizado aparente en diferentes subzonas delimitadas escala de lote e a súa
relación con distintas propiedades do solo, clima e cultivo. Propóñerse modelos para predicir da cantidade de N mineralizado baseados en clima,solos, e características
espectrais do cultivo. No capítulo 3, avaliouse a importancia da autocorrelación
espacial nos modelos estatísticos de predición de Nap a partir de atributos de sitio
(solo, cultivo e altimétricos) a partir dunha rede de mostraxe xeorreferenciada
(equidistancia de mostraxe 25 m). No capítulo 4, validouse e calibrouse a
subrutina de N do CERES-Millo para estimar o N mineralizado aparente e
cuantificouse a variabilidade temporal do Nap estimado e a súa relación con
variables de sitio. As consideracións finais preséntanse no capítulo 5.
A escala de subzonas delimitadas por posición topográfica, o mellor modelo
de predición do Nap utilizou á fracción limo e as precipitacións acumuladas
durante o período de setembro a novembro cun coeficiente de determinación do
62%. Tamén se propón outros modelos de predición con bos axustes que
utilizaron variables de reflectancia do cultivo (NDVI), concentración de area en
modelos univariados ou bivariados.
Atopáronse evidencias suficientes para detectar a presenza de
autocorrelación espacial nos modelos mixtos (escala 25 m) que poden predicir o
Nap coa fracción area e o nitróxeno potencialmente mineralizable cun coeficiente
de determinación do 58%. En cambio, os modelos de estimación de Nap a partir
de variables topográficas, tal como a cota e de cultivo tal como a reflectancia
capturada a través do índice do desprazamento do bordo vermello capturado en
10 follas expandidas do cultivo de millo non requiriron reestimación de parámetros
por autocorrelación espacial. Por tanto, para a estimación con estas variables os
modelos de regresión lineal ordinarios foron validos. O modelo CERES-N simulou o N mineralizado durante o ciclo do cultivo de
millo para a zona en estudo cun erro media do 20%, mostrando sensibilidade aos
cambios de sitios a escala de lote, preferentemente relacionados coa calidade do
substrato a mineralizar e a capacidade de almacenamento de auga. O parámetro
SLNF igual a 2,5 foi seleccionado na calibración da subrutina CERES-N para os
sitios avaliados a escala de lote. A análise da variabilidade temporal do N
mineralizado a escala de lote coa inclusión dunha serie histórica climática de 33
anos, permitiu estimar a probabilidade de ocorrencia de niveis de achegues por
esta vía. Os sitios con maior calidade de chan mostraron unha maior variabilidade
temporal do N mineralizado durante o ciclo do cultivo. Os sitios situados nas
posicións de lomba mostran menores contidos de N mineralizado e tamén menor
rango de variabilidade, sendo os límites de 47 a 108 kg N ha-1. En cambio, nas
posicións máis baixas da parcela, o aporte de N mineralizado durante o ciclo do
cultivo foi maior, cun rango de 105 a 190 kg N ha-1. [Abstract]
The approach commonly used for crop management at the plot scale is
nowadays changing its focus. The implementation of variable N fertilization
requires an increase in the resolution and analysis of the processes that affect N
availability for the crops. Therefore, the use of fertilizers needs to be adapted to all
the processes that are related to the provision of nutrients to plants. In agricultural
systems of low inputs, the availability of N and other elements is a function of the
rates of waste decomposition, and depends mainly on the rate of mineralization of
the nitrogen contained in the soil organic matter. The quantification of the nitrogen
mineralization using a mass balance (Nap) at the field scale is a prerequisite to
improve the current recommendations of fertilization with N. The aim of this Ph. D.
thesis was to evaluate the mineralization of organic nitrogen through different
approaches at the field scale under a maize crop for the specific region of the Flat
Inland Pampas. The main soils found in this area are Typic Hapludolls in the lowest
landscape positions and Entic Hapludols at the relatively highest positions.
The first chapter of this thesis contains an introduction, which describes the
antecedents found in the literature about management of spatial heterogeneity for
site specific or variable nitrogen fertilization at the field scale in agricultural systems
of the Argentinean Pampean. In addition, the chapter provides support for the
importance of nitrogen mineralization in the studied systems. Chapter 2 analyses
the spatial variability of apparent N mineralized in different subareas at the field
scale and its relationship with various soil, climate, and crop properties. Predictive
models for assessing the quantity of mineralized N based on climatic, soil and spectral radiance characteristics of the crop are proposed. In chapter 3, the
importance of spatial autocorrelation is considered when using statistical models of
prediction for Nap prediction from site attributes (soil, crop and altitude) measured
over a georeferenced grid (equidistance of sampling 25 m). In the chapter 4, the
validity of a calibrated subroutine of the CERES-Corn model to estimate apparent
N mineralization is analysed, and also this model is used to quantify the temporal
variability of the estimated Nap and its relationship with site variables. Final
considerations are presented in chapter 5.
At the subarea scale defined by the topographic position, the best predictive
model for assessing Nap included the variables silt fraction and precipitations
accumulated during the period September to November, and resulted in a
coefficient of determination of 62%. Also other univariate and bivariate models of
prediction were proposed, as they yield good adjustments, using crop reflectance
(NDVI), and sand content as predictive variables.
Sufficient evidence for the presence of spatial autocorrelation was found for
the mixed models (at the sampling scale of 25 m), which were able to predict the
relationship between the sand fraction and the potential nitrogen mineralization
with a coefficient of determination of 58%. In contrast the models for estimating
Nap from topographical variables, such as the height of the sampling point, and
from crop variables such as the reflectance assessed in 10 leaves of the corn crop
didn’t require an “ad-hoc” recalibration of the spatial autocorrelation parameters.
Therefore, models of ordinary linear regression were found to be valuable for
estimating N mineralization from the measured variables The CERES-N model was able to simulate the N mineralization during the
maize crop cycle for the studied area with an average error of 20%. Thus, this
model showed sensitivity to the changes of sample location at the field scale,
which mainly were related to the quality of the substrate to be mineralized and to
the soil water storage. The parameter SLNF with a value equal to 2,5 was selected
to perform the calibration of the subroutine CERES-N for the sites evaluated at the
field scale. The analysis of the temporal variability of the N mineralization at the
field scale taken into account historical climatic series with a length of 33 years
allowed estimating the probability of occurrence of N inputs from mineralization.
The sampled sites with higher soil quality showed a greater temporal variability of
N mineralization along the crop cycle. The sites located at the top positions within
the field showed lower levels of N mineralization and also exhibited a lower
variability in nitrogen mineralized, which ranged from 47 to 108 kg N ha-1. In the
lowest positions of the field, the contribution of N mineralization during the crop
cycle was higher, ranging from 105 to 190 kg N ha-1.
Palabras chave
Suelos-Fertilidad
Fertilizantes y abonos orgánicos
Nitrógeno en agricultura
Fertilizantes y abonos orgánicos
Nitrógeno en agricultura
Dereitos
Os titulares dos dereitos de propiedade intelectual autorizan a visualización do contido desta tese a través de Internet, así como a súa reproducción, gravación en soporte informático ou impresión para o seu uso privado e/ou con fins de estudo e de investigación. En nengún caso se permite o uso lucrativo deste documento. Estos dereitos afectan tanto ó resumo da tese como o seu contido Los titulares de los derechos de propiedad intelectual autorizan la visualización del contenido de esta tesis a través de Internet, así como su repoducción, grabación en soporte informático o impresión para su uso privado o con fines de investigación. En ningún caso se permite el uso lucrativo de este documento. Estos derechos afectan tanto al resumen de la tesis como a su contenido