Actualización sobre o tratamento da espasticidade dende a fisioterapia: unha revisión da literatura

Abstract

[Resumo] Introdución: A espasticidade é causada por diferentes patoloxías, tales como, Parálise cerebral, ACV, lesión medular, esclerose múltiple ou traumatismos craneoencefálicos, o que se traduce en que, entre 300.000 e 400.000 habitantes en España, sofren este problema. Obxectivo: O obxectivo desta revisión é coñecer que tratamentos se están empregando na actualidade para reducir a espasticidade. Metodoloxía: Realizouse unha busca nas bases de datos PubMed e SCOPUS, coas palabras clave physical therapy modalities, muscle spasticity, physical therapy, physiotherapy e spasticity, obtendo un total de 29 artigos. Resultados: O tratamento con maior número de publicacións é a vibración obtendo, na maioría delas, redución da espasticidade trala súa aplicación. A terapia por ondas de choque tamén ten evidencia de ser efectiva para diminuír a espasticidade. A modalidade de electroterapia TENS, tamén está presente en varios estudos con efectos beneficiosos na redución da espasticidade. Outros tratamentos tamén foron descritos en diferentes artigos, tales como, as mobilizacións pasivas, NMES, masoterapia, electroacupuntura, mobilización neural, punción seca e diferentes programas de exercicios que inclúen estiramentos, flexibilidade, mobilizacións, fortalecemento, coordinación, equilibrio e actividades funcionais. Discusión e conclusión: a terapia de ondas de choque amosa resultados moi beneficiosos na diminución da espasticidade, que permanecen ata 4 semanas despois. A vibración tamén é útil no tratamento da espasticidade, con efectos que poden permanecer ata 1 mes. O TENS consegue reducir a espasticidade pero os efectos só duran 24 horas. A mobilización pasiva continua, a punción seca, a masoterapia, o NMES e os programas de exercicios activos e pasivos precisan de maior número de estudos para corroborar os seus efectos beneficiosos na espasticidade.