Mostrar o rexistro simple do ítem

dc.contributor.advisorPita-Fernández, Salvador
dc.contributor.authorRodríguez Camacho, Elena
dc.contributor.otherUniversidade da Coruña. Departamento de Medicinaes_ES
dc.date.accessioned2014-08-05T08:36:19Z
dc.date.available2014-08-05T08:36:19Z
dc.date.issued2014
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/2183/12482
dc.description.abstract[Resumen] Objetivo: Determinar evolución clínica, estrategias de seguimiento y supervivencia de pacientes con cáncer esofágico. Material y métodos: Estudio de seguimiento retrospectivo y prospectivo. Pacientes diagnosticados en el Área Sanitaria de A Coruña (años 2003-2008; n=180). Análisis de supervivencia mediante metodología de Kaplan-Meier y modelos de riesgos competitivos. CEIC Galicia 2011/372. Resultados: La supervivencia específica fue del 40,2%, 18,1% y 12,4% al primer, tercer y quinto año respectivamente. Con la metodologia de Kaplan-Meier la supervivencia fue discretamente superior. Los factores de peor pronóstico fueron ser mujer (HR (hazard ratio)=1,94), el Score de Charlson (HR=1,17) y el estadio IV (HR=1,70). Los pacientes con tratamiento quirúrgico y oncológico son los que presentan menor probabilidad de fallecer (HR=0,23). En pacientes con cirugía curativa se detectaron un 50,9% de recidivas, el 82,1% a los dos años de seguimiento. El número de consultas, por año de seguimiento, desde el diagnóstico hasta que se produce un evento (recidiva, metástasis o nueva neoplasia) no modifica la probabilidad de supervivencia. Conclusiones: Las variables asociadas a mal pronóstico son el grado de invasión, la comorbilidad y el género femenino. La mayor frecuentación a los servicios sanitarios tras el diagnóstico no se asocia con el pronóstico de la enfermedad.es_ES
dc.description.abstract[Resumo] Obxectivo: Determinar evolución clínica, estratexias de seguimento e supervivencia de pacientes con cancro esofáxico. Material e métodos: Estudo de seguimento retrospectivo e prospectivo. Pacientes diagnosticados na área sanitaria da Coruña (anos 2003-2008; n=180). Análise de supervivencia mediante metodoloxía de Kaplan-Meier e modelos de riscos competitivos. CEIC Galicia 2011/372. Resultados: A supervivencia específica foi do 40,2%, 18,1% e 12,4% ao primeiro, terceiro e quinto ano respectivamente. Coa metodoloxía de Kaplan-Meier a supervivencia foi discretamente superior. Os factores de peor prognóstico foron ser muller (HR (hazard ratio)=1,94), o Score de Charlson (HR=1,17) e o estadio IV (HR=1,70). Os pacientes con tratamento cirúrxico e oncolóxico son os que presentan menor probabilidade de falecer (HR=0,23). En pacientes con cirurxía curativa detectáronse un 50,9% de recidivas, o 82,1% aos dous anos de seguimento. O número de consultas, por ano de seguimento, dende o diagnóstico ata que se produce un evento (recidiva, metástase ou nova neoplasia) non modifica a probabilidade de supervivencia. Conclusións: As variables asociadas a mal prognóstico son o grao de invasión, a comorbilidade e o xénero feminino. A maior frecuentación aos servizos sanitarios tras o diagnóstico non se asocia co prognóstico da enfermidade.es_ES
dc.description.abstract[Abstract] Objective To determine the clinical course, follow-up strategies and survival of oesophageal cancer patients. Material and methods Retrospective and prospective follow-up study. Patients diagnosed in the sanitary area of A Coruña (years 2003-2008; n=180). Analysis of survival through the Kaplan-Meier methodology and competing risks survival analysis. CEIC Galicia 2011/372. Results The specific survival rate was 40.2%, 18.1% and 12.4% at the first, third and fifth year respectively. Using the Kaplan-Meier methodology, the survival rate was slightly higher. Poor prognosis factors were being female (HR (hazard ratio)=1.94), Charlson’s comorbidity index (HR=1.17) and stage IV tumours (HR=1.70). The probability of dying decreased with surgical and oncological treatment (HR=0.23). In patients with curative surgery 50,9% of recurrences were detected, 82,1% of them during the first two years of follow-up. The number of hospital consultations per year during the follow-up period, from diagnosis to the appearance of a new event (recurrences, newly appeared metastasis and neoplasias) did not affect the probability of survival. Conclusions The variables associated with a poor prognosis are the extent of tumour invasion, the comorbidity and being female. Different follow-up strategies after diagnosis do not affect the prognosis of the disease.es_ES
dc.language.isospaes_ES
dc.rightsOs titulares dos dereitos de propiedade intelectual autorizan a visualización do contido desta tese a través de Internet, así como a súa reproducción, gravación en soporte informático ou impresión para o seu uso privado e/ou con fins de estudo e de investigación. En nengún caso se permite o uso lucrativo deste documento. Estos dereitos afectan tanto ó resumo da tese como o seu contido Los titulares de los derechos de propiedad intelectual autorizan la visualización del contenido de esta tesis a través de Internet, así como su repoducción, grabación en soporte informático o impresión para su uso privado o con fines de investigación. En ningún caso se permite el uso lucrativo de este documento. Estos derechos afectan tanto al resumen de la tesis como a su contenidoes_ES
dc.subjectEsófagoes_ES
dc.subjectCánceres_ES
dc.subjectGaliciaes_ES
dc.subjectA Coruña (Provincia)es_ES
dc.titleFactores pronósticos asociados a la supervivencia en el cáncer de esófagoes_ES
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesises_ES
dc.rights.accessinfo:eu-repo/semantics/openAccesses_ES


Ficheiros no ítem

Thumbnail

Este ítem aparece na(s) seguinte(s) colección(s)

Mostrar o rexistro simple do ítem